Meum iter Quisque: Vestigia

Anno et dimidio post scripto my original blog stipes meo fumigans iter, renovatum scribere rogavi. Modo verba mea originalia re- lego et ad amentiam revehitur qui fuit annus MMXX. Tanta erat tumultus, tanta incognita, tanta inconstantia. Fumantes iter meum non fuit hic, illic, et ubique.

Nihilominus vacabant notitiae parvae communicare non potui cum proxime scripsi de fumigans relinquendi. In tempore publicationis paulo plus octo septimanas gravida fui. Quieverat fumigans iterum post conceptum experimentum die 24 mensis Octobris anno 2020. Cum illo die habitum iterum non sustuli. Sanum habui graviditatem (omissis e pressione sanguinis alicuius) et puerum splendidum excepi die 13 Iunii 2021. Post partum, parum solliciti eram quod veterem amicum meum, cigarette in vita mea reducerem, suscepi. Num ego novae maternitatis pressuram sustineam? Somni privatio, insana schedula omnino non habens, vigiliis mentionem feci?

Cum evenit, modo dicebam, "gratias ago." Nullam a ligula interdum, interdum orci in, interdum tellus. Modo dicebam "gratias agere" fumare ut sic dicere possem multo magis. Spatium facere potui ut cum filio meo sine secundis effectibus fumigantium, et multa pecunia uti potui, quae ad ludum circum domum habere valebam.

Si ibi es, de fumigans decedere, et sciens quam difficile futurum sit – solus non es! Audio, video, capio. Omnes possumus operari cum dicere "gratias agere" quotiens possumus. Quid ais sic dicere non? Homines sumus, et perfectio falsa meta est, quam pro nobis habere tendimus. Perfectus non sum, et in aliqua parte fere labuntur. Sed tantum conabitur dicere "gratias agere" hodie, idemque spero cras facturi. Et tu?

Si auxilio tibi opus est ut incipiat iter tuum, vide coquitline.org or coaccess.com/quitsmoking seu vocare-DCCC-LIBER NUNC.