Światowy Dzień Ducha Ludzkiego
Kiedy moja radosna pięciolatka siedziała na kolanach dziadka na lotnisku w Sajgonie, chwaliłam się rodzinie, że wkrótce będę mogła przejechać się jeepem. Na wsi nie było jeepów – pojawiały się tylko w telewizji. Wszyscy się uśmiechali i jednocześnie łzawili – ci starsi i mądrzejsi wiedzieli, że ja i moi rodzice jako pierwsi z rodu wyemigrujemy z naszej spokojnej wioski w nieznane, nieznane i niezbadane.
Po tygodniach spędzonych w pobliskim obozie dla uchodźców i wielu milach podróży samolotem dotarliśmy do Denver w Kolorado. Nie zdążyłem przejechać się jeepem. Potrzebowaliśmy jedzenia i kurtek, żeby się ogrzać zimą, więc 100 dolarów, które przynieśli moi rodzice, nie starczyło na długo. Zostaliśmy pobłogosławieni tymczasowym schronieniem w piwnicy byłego wojennego kumpla mojego ojca.
Światło na świecy, bez względu na to, jak mała, świeci jasno nawet w najciemniejszych pokojach. Z mojej perspektywy jest to najprostsza ilustracja naszego ludzkiego ducha – nasz duch wnosi poziom jasności w nieznane, spokój w niepokoje, radość w depresję i pocieszenie zranionym duszom. Zaabsorbowana myślą o przejażdżce fajnym jeepem, nie miałam pojęcia, że po przyjeździe przywieźliśmy ze sobą traumę taty po wielu latach obozu reedukacji wojskowej i zmartwienia mamy, która zastanawiała się, jak zajść w ciążę z ograniczonym zasoby. Przywieźliśmy również nasze zbiorowe poczucie bezradności – nieznajomość języka podstawowego podczas aklimatyzacji w nowej kulturze oraz samotność, gdy bardzo tęskniliśmy za rodziną w domu.
Światłem w naszym życiu, zwłaszcza w tej kluczowej fazie, była modlitwa. Modliliśmy się co najmniej dwa razy dziennie, zaraz po przebudzeniu i przed pójściem spać. Każda modlitwa miała dwa kluczowe elementy – wdzięczność za to, co mieliśmy i nadzieję na przyszłość. Poprzez modlitwę nasze dusze obdarowały nas następującymi darami:
- Wiara – pełne zaufanie i ufność w wyższy cel, a nam ufność, że Bóg w pełni obdarzy nas bez względu na okoliczności.
- Pokój – pogodzenie się z naszą rzeczywistością i skupienie się na tym, czym zostaliśmy pobłogosławieni.
- Miłość – takiej miłości, która sprawia, że zawsze wybiera się dla drugiego dobro najwyższe. Bezinteresowna, bezwarunkowa miłość typu agape.
- Mądrość – doświadczając życia z absolutnym minimum ziemskich zasobów, zdobyliśmy mądrość, aby rozeznać, co naprawdę liczy się w życiu.
- Samokontrola – rozwinęliśmy zdyscyplinowany tryb życia i skupiliśmy się na zdobyciu możliwości zatrudnienia i edukacji, żyjąc znacznie poniżej środków finansowych, jeśli chodzi o „potrzeby”, jednocześnie rezerwując środki na ważne sprawy, takie jak edukacja i artykuły pierwszej potrzeby.
- Cierpliwość – umiejętność docenienia obecnego stanu i zaakceptowania faktu, że „amerykański sen” wymaga sporo czasu i energii, aby go zbudować.
- Radość – byliśmy przeszczęśliwi z powodu możliwości i przywileju posiadania nowego domu w Stanach Zjednoczonych oraz błogosławieństwa wspólnego przeżywania tego nowego doświadczenia jako rodzina. Mieliśmy zdrowie, intelekt, rodzinę, wartości i ducha.
Te dary ducha tworzyły aurę obfitości pośród ograniczeń. Istnieje coraz więcej dowodów na korzyści płynące z uważności, modlitwy i medytacji. Wiele renomowanych organizacji, m.in Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne i Fundacja Złożonego Zespołu Stresu Pourazowego (CPTSD)., potwierdzają, że uważność, modlitwa i medytacja, gdy są regularnie praktykowane, pomagają praktykującemu zwiększyć zdolność koncentracji, uspokoić emocje i zwiększyć odporność, a także inne korzyści. W przypadku mojej rodziny regularna modlitwa pomogła nam przypomnieć sobie o naszym celu i dała nam codzienną pewność w poszukiwaniu nowych możliwości, budowaniu naszej sieci i podejmowaniu skalkulowanego ryzyka, aby urzeczywistnić nasz amerykański sen.
Światowy Dzień Ducha Ludzkiego została założona w 2003 roku przez Michaela Levy'ego, aby zachęcać ludzi do spokojnego, kreatywnego i celowego życia. 17 lutego to dzień świętowania nadziei, zapewniania świadomości i wzmacniania magicznej i duchowej części nas, która często zostaje zapomniana w zabieganym życiu. Zainspirowany cytatem Arthura Fletchera: „Strasznie marnować umysł”, powiedziałbym dalej: „Zaniedbywanie ducha to straszna rzecz”. Zachęcam każdą osobę do poświęcenia czasu, uwagi i pożywienia swojemu duchowi w Światowy Dzień Duszy Człowieka i w każdy inny dzień waszego życia. Twój duch jest światłem na świecy, które wskazuje ci drogę w ciemnej przestrzeni, latarnią morską wśród burzy, która prowadzi cię do domu, a także strażnikiem twojej mocy i celu, zwłaszcza gdy zapomniałeś o swojej wartości.