Kabagjaan Kajadian Bulan
Kabagjaan Kajadian Bulan ieu dimimitian ku Rahasia Society of Happy Jalma dina bulan Agustus 1998. Diadegkeun pikeun ngagungkeun kabagjaan jeung pamahaman yen celebrating kabagjaan urang sorangan bisa tepa ka jalma di sabudeureun urang. Éta nyorong lingkungan positip sareng kabagjaan. Kuring mutuskeun pikeun nulis ngeunaan Kabagjaan Kajadian Bulan sabab nalika kuring maca yén aya bulan misalna, abdi tahan ka dinya. Abdi henteu hoyong ngirangan perjuangan anu tiasa ditingalikeun ku kahirupan. Statistik nunjukkeun yén aya paningkatan 25% dina Prévalénsi kahariwang sareng déprési sadunya ti saprak pandémik. Ku nulis tulisan blog ieu, kuring teu hayang ngaleutikan perjuangan saha pikeun manggihan kabagjaan.
Sanggeus sababaraha pamikiran, kumaha oge, kuring manggihan kuring resep gagasan "Kabagjaan Kajadian". Nalika kuring mendakan kabagjaan anu hese dihartikeun, éta kusabab kuring ningali éta tina sudut pandang kabagjaan janten tonggak. Éta upami kuring ngahontal sababaraha hal anu kuring pikir bakal ngajantenkeun kuring bagja, maka kuring kedah bagja, sanés? Kuring geus manggihan yén hiji ukuran teu mungkin tina naon ngajadikeun hirup senang. Sapertos seueur urang, kuring diajar yén kahirupan pinuh ku tantangan anu urang tahan sareng ku kasabaran éta urang mendakan kakuatan. Frase "Kabagjaan Kajadian" nyarios ka kuring yén éta tiasa lumangsung iraha waé dina kaayaan naon waé. Nu di tengah poé urang ngan saukur enduring, kabagjaan bisa sparked ku sikep basajan, interaksi senang jeung nu sejen, guyonan. Hal-hal leutik anu ngahurungkeun kabagjaan.
Salah sahiji cara anu paling gampang pikeun kuring nyambung ka kabagjaan nyaéta fokus dina momen sareng nengetan naon anu lumangsung di sabudeureun kuring. Kahariwang kamari atanapi énjing lebur sareng kuring tiasa difokuskeun kana kesederhanaan momen. Kuring terang yén di dieu, ayeuna, sadayana saé. Anu ngajantenkeun kuring kabagjaan nyaéta kasalametan sareng kaamanan ayeuna. Dina bukuna Eckhart Tolle "The Power of Now," anjeunna nyarios, "Pas anjeun ngahormatan momen ayeuna, sadaya kasedihan sareng perjuangan leyur, sareng kahirupan mimiti ngalir kalayan kabagjaan sareng kasenangan."
Pangalaman kuring nunjukkeun yén tekanan sareng kahayang pikeun bagja tiasa nyababkeun kasedihan. Nalika ditanya "anjeun senang?" Kuring henteu weruh kumaha carana ngajawab patarosan. Kusabab naon sabenerna kabagjaan? Naha hirup persis sapertos anu kuring ngarepkeun? Henteu, tapi éta kanyataanana manusa. Ku kituna, naon kabagjaan? Dupi abdi tiasa nyarankeun yén éta téh kaayaan pikiran, teu kaayaan mahluk. Éta mendakan kabagjaan di tengah-tengah pasang surut unggal dinten. Anu dina momen anu poék, ciciren kabungahan tiasa nunjukkeun diri sareng ngangkat beurat. Yén dina moments brightest, urang bisa ngagungkeun kabagjaan nu urang ngarasa jeung ngagentos tekanan tina nyoba ngajaga moment nu. Momen kabagjaan bakal salawasna nunjukkeun diri, tapi tugas urang pikeun ngaraosan aranjeunna.
Kabagjaan teu bisa diukur ku batur iwal ti diri urang sorangan. Kabagjaan urang gumantung kana kamampuan urang pikeun hirup dina kaayaan hirup. Hirup dina cara anu ngahargaan perjuangan bari nangkeup kabagjaan anu diciptakeun ku momen anu sederhana. Abdi henteu percanten yén kabagjaan hideung atanapi bodas ... yén urang bagja atanapi bagja. Kuring yakin yén Asép Sunandar Sunarya pinuh ku émosi jeung moments di antara naon ngeusi kahirupan urang jeung embracing rupa-rupa kahirupan jeung émosi nyaeta kumaha kabagjaan kajadian.
Émbaran leuwih
The Power of Now: Pituduh pikeun Pencerahan Spiritual ku Eckhart Tolle | Goodreads,