ទទួលយកថ្ងៃ Geekness របស់អ្នក។
ខ្ញុំតែងតែជាមនុស្សឆ្កួត។ កាលនៅក្មេង ខ្ញុំតែងតែមានច្រមុះក្នុងសៀវភៅ រៀនពូកែ ងាយយល់ ចូលចិត្តតួអង្គក្នុងសៀវភៅកំប្លែង មានសក់រួញធំៗ ហើយខ្ញុំខ្ពស់ និងស្គមស្គាំង ជើងវែងរបស់ខ្ញុំបានលាតសន្ធឹងរហូតដល់ក្លៀក។ ខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាជិតថ្នាក់ខ្ពស់នៅវិទ្យាល័យ រៀនពីរថ្នាក់នៅមហាវិទ្យាល័យ ហើយបានចូលរៀនថ្នាក់ឧត្តមដោយមិនគិតពីរឿង សាលារៀនកាន់តែច្រើន. ខ្ញុំកាន់អាជ្ញាប័ណ្ណ និងវិញ្ញាបនប័ត្រវិជ្ជាជីវៈជាច្រើន ហើយខ្ញុំជាប់លាប់លើសពីចំនួនម៉ោងដែលត្រូវការសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍វិជ្ជាជីវៈក្រោមអាជ្ញាប័ណ្ណទាំងនោះ ដោយសារខ្ញុំចូលចិត្តរៀនអ្វីៗ។ ខ្ញុំស្រលាញ់ទិន្នន័យ ហើយបញ្ចូលវាទៅក្នុងការងាររបស់ខ្ញុំនៅពេលណាដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន (ទោះបីជាវាអាចទៅរួចដែលខ្ញុំគ្រាន់តែស្វែងរកការបញ្ជាក់ដែលថាថ្នាក់គណិតវិទ្យា និងស្ថិតិទាំងអស់នោះមិនមែនជាការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារបស់ខ្ញុំទេ)។ ខ្ញុំនៅតែស្រលាញ់ Wonder Woman មាន Legos នៅក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ មិន ជាកម្មសិទ្ធិរបស់កូនៗរបស់ខ្ញុំ ហើយរាប់ថយក្រោយរហូតទាល់តែកូនរបស់ខ្ញុំមានអាយុគ្រប់គ្រាន់ ទើបចាប់ផ្តើមអាន "Harry Potter"។ ហើយខ្ញុំនៅតែចំណាយពេលទំនេរច្រើន ដោយច្រមុះរបស់ខ្ញុំជាប់នៅក្នុងសៀវភៅ។
ព្រោះខ្ញុំឈ្មោះលីនសេ ហើយខ្ញុំជាមនុស្សល្ងង់។
ខ្ញុំនឹងមិននិយាយថាខ្ញុំខ្មាស់អៀនក្នុងការក្លាយជាមនុស្សឆ្កួតកាលពីនៅក្មេងនោះទេ ប៉ុន្តែវាពិតជាមិនមែនជាអ្វីដែលខ្ញុំដាក់នៅលើផ្ទាំងប៉ាណូនោះទេ។ ខ្ញុំតែងតែពឹងផ្អែកលើសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាអត្តពលិកម្នាក់ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យវាគ្របដណ្ដប់លើទំនោរដែលស្រើបស្រាលរបស់ខ្ញុំខ្លះ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំកាន់តែចាស់ ខ្ញុំពិតជាមានផាសុកភាពជាងមុនក្នុងការអនុញ្ញាតឱ្យទង់ជាតិ nerd របស់ខ្ញុំហោះហើរ។ ខ្ញុំមិនប្រាកដថាវាជាការសម្រេចចិត្តដោយដឹងខ្លួនទេ ឬខ្ញុំគ្រាន់តែខ្វល់តិចទៅៗអំពីរបៀបដែលអ្នកដទៃវិនិច្ឆ័យចំណូលចិត្តនិងចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំក៏មកដើម្បីដឹងគុណតម្លៃក្នុងការបង្កើតកន្លែងសម្រាប់អ្នកដទៃដើម្បីបង្ហាញខ្លួនជាខ្លួនឯងពិតប្រាកដ។ ហើយវាជាការលំបាកក្នុងការរំពឹងថាអ្នកដ៏ទៃនឹងបង្ហាញខ្លួនជាខ្លួនឯងពិតប្រាកដ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនមានឆន្ទៈធ្វើដូច្នេះដោយខ្លួនឯងនោះ។
ដោយសារតែមិនថាអ្នកសម្គាល់ថាជាមនុស្សកំប៉ិកកំប៉ុក ឬអត់នោះទេ យើងទាំងអស់គ្នាមានរបស់ដែលធ្វើអោយយើងប្លែកពីគេ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់គួរខ្មាសនូវអ្វីដែលជារបស់ទាំងនោះឡើយ។ នៅពេលដែលមនុស្សគ្រប់រូបមានកន្លែងសម្រាប់ដកដង្ហើម ដើម្បីមានជីវិតពិតរបស់ពួកគេ ដើម្បីភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកលើកម្រិតមនុស្សភាគច្រើនរបស់យើង យើងបង្កើតបរិយាកាសដែលមានសុវត្ថិភាព ពិតប្រាកដ និងសុវត្ថិភាពផ្លូវចិត្ត ដែលមនុស្សមានសេរីភាពក្នុងការជជែកដេញដោលពីតណ្ហារបស់ពួកគេ ថាតើវាជាអ្វី Marvel ធៀបនឹង DC, Star Wars ធៀបនឹង Star Trek ឬ Yankees ធៀបនឹង Red Sox ។ ហើយប្រសិនបើយើងអាចរុករកប្រធានបទក្តៅៗទាំងនោះដោយសុវត្ថិភាព នោះវាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការសហការលើគម្រោង ដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈម និងធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាលំបាកបំផុត។ ហើយវេទមន្តនោះកើតឡើងបានលុះត្រាតែមនុស្សគ្រប់រូបមានសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញគំនិត បញ្ចេញមតិ និងគោរពទស្សនៈរបស់អ្នកដ៏ទៃ (ដរាបណាមតិ និងទស្សនៈទាំងនោះមានការគោរព និងមិនប៉ះពាល់ដល់អ្នកដ៏ទៃ)។
ដូច្នេះថ្ងៃនេះ នៅថ្ងៃ Embrace Your Geekness Day ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តអ្នកឱ្យអនុញ្ញាតឱ្យទង់ជាតិរបស់អ្នកហោះហើរ ហើយបង្ហាញភាពត្រឹមត្រូវរបស់អ្នក។ ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត គឺត្រូវប្រឹងប្រែងដោយដឹងខ្លួន ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកដទៃធ្វើដូចគ្នា។
តើអ្នកបង្ហាញការពិតយ៉ាងដូចម្តេច?
ហើយតើអ្នកចូលរួមចំណែកក្នុងកន្លែងដែលអ្នកដទៃអាចបង្ហាញភាពពិតប្រាកដបានដោយរបៀបណា?