ទិវាសមាធិពិភពលោក
ទិវាសមាធិពិភពលោកត្រូវបានប្រារព្ធជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី 21 ខែឧសភា ដើម្បីរំលឹកយើងថាសមាធិអាចចូលដំណើរការបានសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីផលប៉ះពាល់នៃការព្យាបាលរបស់វា។ សមាធិ សំដៅលើការផ្តោតអារម្មណ៍ និងរាងកាយ ដើម្បីបង្កើនសុខុមាលភាពផ្លូវចិត្ត។ មានវិធីជាច្រើនក្នុងការធ្វើសមាធិ ប៉ុន្តែគោលដៅសំខាន់នៃសមាធិគឺការបញ្ចូលចិត្ត និងរាងកាយទៅក្នុងស្ថានភាពផ្តោតអារម្មណ៍។ ការធ្វើសមាធិត្រូវបានសិក្សាតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រ ហើយបានបង្ហាញថាអាចកាត់បន្ថយភាពតានតឹង ការថប់បារម្ភ ការឈឺចាប់ និងបន្ធូរបន្ថយរោគសញ្ញានៃការដកជាតិនីកូទីន ជាតិអាល់កុល ឬអាភៀន។
ខ្ញុំកំណត់ការតាំងសមាធិថាជា អូអេស៊ីស ពីភាពមមាញឹកនៃជីវិត... ជាឱកាសដើម្បីភ្ជាប់ជាមួយព្រលឹងអ្នក។ វាអនុញ្ញាតឱ្យមានបន្ទប់ដើម្បីជំនួសគំនិតអវិជ្ជមានដោយវិជ្ជមាន។ វាផ្តល់កន្លែងសម្រាប់ស្តាប់ការគិតប្រកបដោយវិចារណញាណ និងបង្កើនការយល់ដឹងអំពីខ្លួនឯង ដែលនាំឱ្យមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង និងជឿជាក់លើខ្លួនឯង។ ខ្ញុំធ្វើការកាន់តែប្រសើរនៅក្នុងពិភពលោកនៅពេលដែលខ្ញុំផ្តល់កន្លែងឱ្យខ្លួនខ្ញុំដើម្បីប៉ះមូលដ្ឋានខាងក្នុង និងសម្រួលដល់ការគិតដែលរំខាន។
អ្វីទាំងអស់ដែលពោលមកនេះ ខ្ញុំចង់បំបាត់ជំនឿដែលថា សមាធិជារបស់ដែលត្រូវតែរៀន ហើយវិធីសាស្រ្តជាក់លាក់មួយយកមកអនុវត្ត គឺចិត្តត្រូវតែនៅស្ងៀមទាំងស្រុង និងគ្មានការគិត ថាត្រូវសម្រេចនូវសភាពខ្ពស់ ឬដឹងខ្លួន។ ពេលវេលាជាក់លាក់ត្រូវតែឆ្លងកាត់ដើម្បីឱ្យវាមានប្រយោជន៍។ បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំបានបង្ហាញខ្ញុំថា មិនចាំបាច់សម្រាប់ការធ្វើសមាធិដើម្បីឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ។
ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមអនុវត្តកាលពី១០ឆ្នាំមុន។ ខ្ញុំតែងតែចង់ធ្វើសមាធិ និងធ្វើអ្វីក៏ដោយ ប៉ុន្តែមិនដែលបានតាំងចិត្តធ្វើនោះទេ ព្រោះខ្ញុំកាន់ជំនឿដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ការបិទផ្លូវដ៏ធំបំផុតដំបូងគឺជឿថាខ្ញុំមិនអាចអង្គុយយូរគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការធ្វើសមាធិមានប្រយោជន៍ទេ និង តើមានរយៈពេលប៉ុន្មានដែលគ្រប់គ្រាន់? ខ្ញុំចាប់ផ្តើមតូច។ ខ្ញុំកំណត់ម៉ោងកំណត់រយៈពេលបីនាទី។ តាមរយៈការកំណត់ម៉ោងនេះ ខ្ញុំមិនបានគិតថាពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅប៉ុន្មានទេ។ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំគ្មានជំនឿថា ការសមាធិនឹងជួយទេ ប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំបន្តរាល់ថ្ងៃរយៈពេល XNUMX នាទី ចិត្តរបស់ខ្ញុំកាន់តែស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច ហើយខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍តានតឹងពីភាពតានតឹងប្រចាំថ្ងៃ។ ពេលវេលាកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំនឹងបង្កើនពេលវេលាជាលំដាប់ ហើយខ្ញុំចាប់ផ្ដើមរីករាយនឹងការអនុវត្តប្រចាំថ្ងៃ។ ដប់ឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបន្តធ្វើសមាធិស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ ហើយមានអារម្មណ៍ថាជីវិតរបស់ខ្ញុំត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ។
អត្ថប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំមិនបានរំពឹងទុកបានលេចចេញមកនៅពេលដែលខ្ញុំបានបន្តធ្វើសមាធិ។ សមាធិភ្ជាប់យើងទាំងអស់គ្នាដោយថាមពល។ ភាពអស់សង្ឃឹមនៃការមើលការតស៊ូរបស់សហគមន៍ពិភពលោកត្រូវបានកាត់បន្ថយនៅពេលដែលខ្ញុំអង្គុយហើយរំពឹងគិតលើកង្វល់នៃថ្ងៃនោះ។ វាបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ដោយសារតែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ដោយគ្រាន់តែធ្វើសមាធិ និងផ្តោតអារម្មណ៍ ក្នុងវិធីតូចតាចរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំកំពុងចូលរួមក្នុងការប្រោសមនុស្សដោយគោរពពួកគេដោយស្ងៀមស្ងាត់។ ដូចពួកយើងជាច្រើននាក់ដែរ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ហើយវាអាចមានច្រើនលើសលប់នៅពេលខ្លះ។ ការមានសមាធិជាឧបករណ៍សម្រាលអារម្មណ៍ខ្លាំងបានជាទីសក្ការៈនៅពេលដែលភាពធ្ងន់ខ្លាំងពេក។
សមាធិផ្តល់ការបើកដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីខ្លួនយើង។ ដើម្បីស្វែងយល់ពីភាពពិសេសរបស់យើង និងស្វែងយល់ពីអ្វីដែលធ្វើឱ្យយើងគូស។ វាបង្ហាញពីការអាណិតអាសូរចំពោះខ្លួនយើង និងអ្នកដែលនៅជុំវិញយើង។ វារំដោះយើងពីសម្ពាធដែលការរស់នៅតាមលក្ខខណ្ឌនៃជីវិតពេលខ្លះទាមទារ។ វាជួយយើងរកឃើញគំរូជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ដែលនាំទៅរកសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។
នៅថ្ងៃទី 21 ឧសភា អង្គុយផ្សាភ្ជាប់នឹងដង្ហើមរបស់អ្នក… អ្នកកំពុងធ្វើសមាធិ…
“ស្វែងយល់ពីចិត្តខាងក្នុងដ៏ជ្រៅរបស់អ្នក ហើយពីកន្លែងនោះចែកចាយសេចក្តីស្រឡាញ់គ្រប់ទិសទី។”
- អាមីត រ៉េ, សមាធិ៖ ការយល់ឃើញ និងការបំផុសគំនិត