ស្វែងរកការងារត្រឹមត្រូវ។
កាលពីសប្តាហ៍មុនវាត្រូវបានប្រកាសថា Colorado Access ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះទៅ កន្លែងធ្វើការកំពូលរបស់ Denver Post ឆ្នាំ 2023. ប្រសិនបើយើងបង្វែរនាឡិកាទៅថ្ងៃទី 31 ខែតុលា ឆ្នាំ 2022 ដែលជាពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមតួនាទីរបស់ខ្ញុំនៅទីនេះនៅ Colorado Access ថ្ងៃនោះគឺជាចំណុចរបត់ដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ខ្ញុំ ដែលនៅពេលដែលមនុស្សសួរខ្ញុំពីរបៀបដែលការងាររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តមិនអាចឆ្លើយតបជាមួយ ការស្រមើស្រមៃ "រស់នៅតាមសុបិន!" ខណៈពេលដែលការឆ្លើយតបនោះអាចជារឿងសប្បាយ និងចិត្តល្អសម្រាប់ខ្ញុំ ជារឿយៗវាជាយន្តការដោះស្រាយដើម្បីបិទបាំងការពិត ខ្ញុំមិនបានឃើញផលប៉ះពាល់ផ្ទាល់នៃការងាររបស់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលជិតប្រាំបីឆ្នាំនៅទីនោះ ដែលសំខាន់ជាអាជីពអាជីពរបស់ខ្ញុំរហូតដល់ចំណុចនោះ មានមិត្តរួមការងារដ៏អស្ចារ្យ រៀនជំនាញដ៏អស្ចារ្យ និងបានធ្វើការលើគម្រោងច្នៃប្រឌិតរាប់រយ ប្រសិនបើមិនមែនរាប់ពាន់ ប៉ុន្តែមានរឿងមួយបានបាត់ - ដោយមើលឃើញពីផលប៉ះពាល់ជាក់ស្តែងនៅក្នុង ជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ។ នេះមិនមែនមានន័យថាការងារដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើ មិនមានផលប៉ះពាល់ដល់នរណាម្នាក់នោះទេ។ វាគ្រាន់តែមិនប៉ះពាល់ដល់សហគមន៍ដែលខ្ញុំរស់នៅ និងទំនាក់ទំនងប្រចាំថ្ងៃ។ នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានរុញច្រានចូលទៅក្នុងការស្វែងរកការងារ ការជួយមនុស្សដែលអាចជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំបានកំណត់ថាខ្ញុំចង់ធ្វើ។
នៅពេលដែលខ្ញុំជំពប់ដួលលើការប្រកាសការងារនៅទីនេះ វាខុសពីការងារផ្សេងទៀត ព្រោះវាអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំមានឱកាសប្រើជំនាញរបស់ខ្ញុំដើម្បីជួយអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្ញុំ។ ជំនួសឱ្យការជំរុញការនាំលុយទៅកាន់សាជីវកម្ម ខ្ញុំនឹងធានាថា បណ្តាញឌីជីថលមានព័ត៌មានត្រឹមត្រូវ និងអាចចូលដំណើរការបានសម្រាប់សមាជិក និងអ្នកផ្តល់សេវារបស់យើង ដែលចុងក្រោយនឹងជួយមនុស្សក្នុងសហគមន៍ឱ្យរស់នៅកាន់តែប្រសើរ និងមានសុខភាពល្អ។ វាក៏មិនឈឺចាប់ដែរថាអត្ថប្រយោជន៍ដែលផ្តល់ជូនគឺអស្ចារ្យ ជាពិសេសការផ្តោតទៅលើតុល្យភាពការងារ/ជីវិតជាមួយនឹងអ្វីៗដូចជាថ្ងៃបុណ្យអណ្តែតទឹក និង PTO ស្ម័គ្រចិត្ត ដែលសុទ្ធតែថ្មីសម្រាប់ខ្ញុំ។ នៅក្នុងដំណើរការសម្ភាសន៍របស់ខ្ញុំ មនុស្សគ្រប់គ្នាបានប្រាប់ខ្ញុំថា ផ្នែកដែលពួកគេចូលចិត្តគឺតុល្យភាពការងារ/ជីវិត ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនយល់ថាសមតុល្យនោះជាអ្វីនោះទេ រហូតដល់ចាប់ផ្តើមនៅទីនេះ។ ខ្ញុំគិតថាវាសំខាន់ផងដែរក្នុងការកត់សម្គាល់ថាសមតុល្យការងារ/ជីវិតគឺខុសគ្នាសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប – សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំយល់ថាវាពិតជានៅពេលដែលខ្ញុំបិទកុំព្យូទ័រយួរដៃរបស់ខ្ញុំពេញមួយថ្ងៃ ខ្ញុំអាចទៅធ្វើអ្វីៗដូចជាចំណាយពេលជាមួយអ្នកដទៃ ឬ ដើរឆ្កែរបស់យើង ហើយមិនចាំបាច់មានអ៊ីមែល ឬកម្មវិធីជជែកនៅលើទូរសព្ទរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីអាចប្រើបានសម្រាប់ការងារជានិច្ច។ យ៉ាងណាមិញ សប្តាហ៍របស់យើងគឺ 168 ម៉ោង ហើយជាធម្មតាមានតែ 40 ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវចំណាយពេលធ្វើការ វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការចំណាយពេល 128 ម៉ោងផ្សេងទៀតដើម្បីធ្វើរឿងដែលអ្នកចូលចិត្ត។ ខ្ញុំក៏បានរកឃើញការផ្តោតអារម្មណ៍លើការសម្រេចចិត្តថាតើម៉ោងណាដែលត្រូវលះបង់ដើម្បីធ្វើការ និងអ្វីដែលលះបង់សម្រាប់ជីវិតបានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំកាន់តែមានទំនាក់ទំនង និងផលិតភាពក្នុងអំឡុងពេលម៉ោងធ្វើការ ព្រោះខ្ញុំដឹងថានៅចុងបញ្ចប់នៃពេលវេលានោះ ខ្ញុំអាចចាកចេញដោយគ្មាន បារម្ភ។
ការផ្លាស់ប្តូរដែលជាក់លាក់ចំពោះតួនាទីរបស់ខ្ញុំគឺថា ការងាររបស់ខ្ញុំនៅទីនេះក៏បានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំមានភាពច្នៃប្រឌិតជាងការងារមុនរបស់ខ្ញុំ។ ចាប់ពីថ្ងៃដំបូងមក ខ្ញុំត្រូវបានគេស្នើសុំយោបល់របស់ខ្ញុំលើដំណើរការដែលមានស្រាប់ និងផ្តល់ឱកាសក្នុងការផ្តល់ជូននូវការកែលម្អ ឬអនុវត្តដំណោះស្រាយម៉ាកសញ្ញាថ្មី។ វាមានភាពស្រស់ស្រាយក្នុងការមានគំនិត និងយោបល់ដែលបានស្តាប់ និងទទួលយកដោយអ្នកដ៏ទៃក្នុងស្ថាប័ន ហើយបានជួយខ្ញុំឱ្យរីកចម្រើនប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ ដោយមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំអាចជួយច្នៃប្រឌិត និងផ្តល់ដំណោះស្រាយថ្មីៗសម្រាប់ការងារដែលយើងធ្វើនៅលើគេហទំព័រ និងអ៊ីមែលរបស់យើង។ ខ្ញុំក៏ឆាប់ឃើញពីរបៀបរបស់យើង។ បេសកកម្ម ចក្ខុវិស័យ និងគុណតម្លៃ សុទ្ធតែជាភស្តុតាងនៅក្នុងការងារដែលយើងធ្វើរាល់ថ្ងៃ។ កន្លែងដែលខ្ញុំផ្ទាល់មានអារម្មណ៍ថាមានឥទ្ធិពលបំផុតគឺការសហការ។ ពីគម្រោងដំបូងដែលខ្ញុំបានធ្វើការ វាច្បាស់ថានៅពេលដែលគម្រោងត្រូវបានដំណើរការ វាគឺជាការខិតខំប្រឹងប្រែងជាក្រុម ហើយមានឱកាសជាច្រើនក្នុងការធ្វើការជាមួយសមាជិកមកពីទូទាំងស្ថាប័ន។ នេះបាននាំឱ្យមានឱកាសសិក្សាជាច្រើនសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយក៏ជាវិធីដ៏ល្អមួយដើម្បីស្គាល់មនុស្សទូទាំងស្ថាប័នបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ បន្ទាប់ពីជាផ្នែកមួយនៃក្រុមនៅទីនេះអស់រយៈពេលប្រាំមួយខែ ខ្ញុំអាចនិយាយដោយរំភើបថា ការងារដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើមានផលប៉ះពាល់ដល់សហគមន៍ដែលខ្ញុំរស់នៅ និងអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្ញុំ។ វាជាបទពិសោធន៍ដ៏សំបូរបែបទាំងផ្ទាល់ខ្លួន និងវិជ្ជាជីវៈដល់ចំណុចនេះ ហើយនៅពេលដែលមនុស្សសួរខ្ញុំពីរបៀបដែលការងាររបស់ខ្ញុំ ជាធម្មតាវាបញ្ចប់ដោយការសន្ទនាអំពីការស្វែងរកតុល្យភាពការងារ/ជីវិត និងរបៀបដែលការងាររបស់ខ្ញុំនៅទីនេះបានជួយខ្ញុំរករឿងនោះ។