Yo Hablo Español, Y También Ingles! 

Mi naskiĝis en Usono sed translokiĝis al Meksiko en tre juna aĝo. Ĉar mia patrino kaj geavoj, kiuj helpis min eduki, parolis la hispanan kiel sia gepatra lingvo, ĉi tio ankaŭ fariĝis mia denaska aŭ "gepatra" lingvo. Mi parolas, legas kaj skribas ĝin flue. Gepatra lingvo, laŭ difino, estas la lingvo al kiu vi estas elmontrita ekde naskiĝo. Kreskante en urbeto en Meksiko mi ankaŭ havis limigitan eksponiĝon al la tarahumara lingvo. La tarahumara lingvo estas meksika indiĝena lingvo de la uto-azteka lingvofamilio parolata de ĉirkaŭ 70,000 tarahumara homoj en la ŝtato Chihuahua, la ŝtato en kiu mi kreskis. Mi ankaŭ estis elmontrita al la angla kiam miaj kuzoj vizitus nin el la ŝtatoj. Mi imitus kaj ŝajnigus ankaŭ paroli la anglan per plurfoje dirante aferojn kiel shua shua shua (mia elpensita lingvo), ĉar tio sonis kiel la angla al mi. Ili neniam korektis min, agon de bonkoreco mi kredas.

Mi estis 11 jarojn maljuna kiam mia patrino elradikigis mian pli junan fratinon kaj min de la Sierra Madre de Chihuahua al bunta Kolorado. Mi estis ege kontraŭ tio, ĉar mi sopirus miajn amikojn kaj geavojn, sed ankaŭ estis ekscitita lerni la anglan kaj vidi novan lokon. Ni saltis en forte odoran buson kaj 16 horojn poste alvenis en Denvero, nia nova hejmo.

Mia panjo retenis nin unu jaron en la lernejo por ke ni povu lerni paroli la anglan rapide.

Jaron poste de la helpo de dolĉa, afabla ESL (angla kiel dua lingvo) instruisto kaj la gaja aardvark ĉe PBS, mia fratino kaj mi parolis la anglan flue. La ESL-instruisto iomete luktis kun mi. Mi daŭre misprononcis la literon v; ŝajne vi devas fari ion per viaj dentoj kaj buŝo samtempe, por ke ĝi ne sonu kiel la litero b. Ĝis hodiaŭ mi luktas por ĝuste diri la literon v, kvankam mi ofte estas defiita literumi mian nomon, mi rapide diras, "v, kiel en Victor", kaj ĝemas, tenere memorante mian ESL-instruiston.

Mi ankaŭ ne povas, por la vivo de mi, diri ĉarkutaĵon, sed tio estas konversacio por alia tempo.

Mi tre dankas la ŝancon paroli du lingvojn tre flue. Eĉ kiam mia cerbo ofte luktas por ŝanĝi de unu al la alia igante min paroli la Spanglish, ĝi fariĝis tiel oportuna. Sperti la suspiron de trankviliĝo, kiun persono en vendejo aŭ telefone sentas, kiam mi diras, ke mi parolas la hispanan, estas vere bela sperto. Renkonti iun ĉe sia lingvo ankaŭ estas tia unika ligo. Tiom pli da kultura graveco venas de demandado de iu kiel li fartas en sia gepatra lingvo. Mia plej ŝatata estas kiom rapide tiu persono demandos min de kie mi estas kaj tiam la konversacio ekflugas de tie.

Paroli en aliaj lingvoj krom la angla en Usono ne ĉiam estas renkontita kun entuziasmo. Mi ne povus kalkuli la kvanton da fojoj, ke amikoj kaj mi sidis ĉe tagmanĝa tablo, babilas pri tio, kio okazas kun niaj vivoj en nia hispana kanto, nur por renkontiĝi de fremdulo, aŭ foje kun- laboristo dirante "ne parolu ĉi tie ĉi stultaĵojn, mi ne povas kompreni vin, kaj se vi parolas pri mi?" Kredu min, kiam mi diras, ke ni certe ne parolas pri vi. Ni verŝajne diras ion pri niaj haroj, aŭ la manĝaĵoj, kiujn ni ekscitas manĝi, miriadon da aferoj, sed ne vi. Almenaŭ laŭ mia sperto.

Ni havas la privilegion povi sperti plurajn lingvojn ĉi tie en la metroregiono de Denver. Vjetnama, etiopa, hispana, kaj nepala ekzemple. Estas ekscite por homoj kun la sama lingvo kunveni kaj paroli, kaj aŭtentike esti mem. Lingvo estas unu maniero por esprimi nian individuecon kaj identecon.

Do hodiaŭ, mi invitas vin resti scivola kaj serĉi manierojn konservi tion, kio estas unika por vi en via gepatra lingvo. Estas pli ol 6,000 XNUMX lingvoj parolataj tutmonde; estu scivolema, mia amiko. Ni devas lerni honori niajn verajn denaskajn lingvojn. Koni mian gepatran lingvon plenigas min per honoro kaj saĝo de miaj prapatroj. Koni unu el miaj gepatraj lingvoj estas unu maniero koni mian veran memon kaj de kie mi venas. Gepatraj lingvoj estas sanktaj kaj tenas la scion kaj potencon de nia praulo. Konservi nian gepatran lingvon estas konservi kulturon kaj historion.