Lexuesit festojnë shkrimtarët

E dini atë ndjenjën e shijshme të përkuljes në një libër, nuhatjes së tij, marrjes së një batanije dhe një filxhani të ngrohtë çaji dhe largimit në fjalët e librit? Ju ia detyroni atë ndjenjë një autori. Nëse keni dashur ndonjëherë të festoni një autor, 1 Nëntori është dita. Dita Kombëtare e Autorit njihet nga lexuesit e librave në të gjithë vendin si një ditë për të festuar punën e palodhur të shkrimtarit tuaj të preferuar.

Në udhëtimin e zhytjes në një libër, ne rrallë bëjmë një pauzë për të pranuar të gjithë punën e vështirë të bërë për të. Lotët, netët e vona, dyshimi për veten dhe rishkrimet e pafundme janë të gjitha pjesët e asaj që duhet për t'u bërë autor. Dhe kjo është vetëm maja e mirëfilltë e ajsbergut të pirgut të librave.

E them këtë sepse jam autor. Gjatë pandemisë, ndërsa shumë mësuan të piqnin bukë, një aftësi që e fitova shumë vite më parë, fatmirësisht, pata mundësinë të kaloj kohë duke zhvilluar dashurinë time për të shkruarin dhe botova dy libra. Të shkruash për mua është si të udhëtosh në kohë. Mund të eksploroj botët që kam krijuar në kokën time, ose të rivizitoj vende nga e kaluara ime. Unë mund të sjell në jetë pjesë të atyre botëve. Kam pasur ditë që jam ulur me laptopin tim për orë të tëra para dritares. Disa ditë kalonin dhe filxhani i kafesë ime do të bëhej më i ftohtë çdo minutë, ndërsa unë shkoja me shkrim. Ditë të tjera, kam shkruar një fjali të fuqishme dhe më pas jam larguar nga laptopi për javë të tëra.

Për një shkrimtar, e gjithë bota është një menu krijimtarie. Unë besoj fuqimisht që ne të gjithë jemi tregimtarë, veçanërisht adhurues të librave. Ne kërkojmë histori të pathëna në çdo hap të faqes. Kërkoj frymëzim nga shumë nga lista ime gjithnjë në rritje e autorëve të preferuar. Nuk e kam quajtur gjithmonë veten shkrimtar. Mendoj se duke u rritur u fokusova aq shumë në standardet e shoqërisë për atë që duhej të isha, dhe autori nuk ishte në listën e tyre. Vetëm kur u ula në rreshtin e parë në Qendrën Newman për Artet Performuese në Denver, në një natë nëntori të ftohtë dhe me borë. Duke mbajtur në duar dy libra shumë të veçantë, dëgjova autorët. I shikoja teksa lexonin tregimet e tyre dhe se si vezullimi i çdo fjale dukej se ndriçonte jetën e tyre. Ndihesha si i vetmi person në dhomë kur të famshmit Julia Alvarez dhe Kali Fajardo-Anstine, një kolege Denverite dhe autore e Sabrina & Corina, fituese e çmimeve, biseduan për udhëtimin e shkrimtarëve të tyre. Julia më mori frymën kur tha: "Sapo të bëhesh lexuese, kupton se ka vetëm një histori që nuk e ke lexuar: të vetmen që mund ta tregosh". Kuptova se guximi që më duhej për të shkruar historinë time ishte pikërisht aty, në ato fjalë. Kështu, të nesërmen fillova të shkruaj librin tim. E lashë për disa muaj dhe pasi pandemia na hoqi shumë gjëra si dhe justifikimin tim për kohën, gjeta kohën të ulem dhe të mbaroja kujtimet e mia.

Tani, librat e mi janë futur në listat e librave më të shitur dhe nga bisedat me shumë lexues, kanë ndryshuar jetë. Sigurisht që më ndryshoi jetën për të shkruar të dy librat. Imagjinoj që shumë nga autorët e nderuar janë ndjerë të njëjtën gjë.

Festoni autorët duke blerë libra nga libraritë tuaja lokale. Të preferuarat e mia janë librat nga West Side dhe Kopertina e Tattered. Shkruani komente, rekomandojini miqtë dhe të dashurit tuaj. Ne kemi pirgje librash rreth shtëpisë sonë me histori për t'u treguar. Në cilën botë do të zhyteni sot? Cilin autor do të festoni?