Powrót do szkoły – dania mogą poczekać.
Nadchodzi nowy rok szkolny! Moje emocje wahały się między „Woo-hoo, proszę weź moje dziecko!” i „Chciałabym móc Folia Bąbelkowa i trzymać ją bezpieczną przy sobie na zawsze”.
Z jednej strony ta mama jest podekscytowana powrotem do bardziej ustrukturyzowanej rutyny, aby nie stresować się równowagą pracy z „zabawą” asystenta nauczyciela podczas wirtualnej nauki i obserwowaniem, jak moja chętna 6-letnia córka nawiązuje nowe znajomości i uczy się nowe rzeczy.
Z drugiej strony jestem zdenerwowany. Nie mogę pozbyć się uczucia niepokoju związanego z odesłaniem jej z powrotem na osobistą naukę podczas pandemii. Przewidywanie, czy/kiedy „drugi but spadnie” często nie daje mi spać w nocy.
Oto jak moja córka i ja radziliśmy sobie z powrotem do szkoły:
- Priorytetyzacja naszego dobre samopoczucie fizyczne, duchowe i emocjonalne, słuchając i odżywiając nasze ciała, umysły i dusze. Dbanie o siebie nie jest samolubne.
- Koncentrując się na pozytywnyprzygotowując plan awaryjny na „co jeśli”. Nie dotarłeś na siłownię? Zorganizuj imprezę taneczną w swoim salonie! Claire Cook dobrze to ujęła: „Jeśli plan A nie działa, alfabet ma jeszcze 25 liter – 204, jeśli jesteś w Japonii”.
- Odpuszczanie doskonałość i dawanie sobie łaski. Czasami weekendowa drzemka lub śniadanie na kolację to właśnie to, czego potrzebujesz; naczynia mogą poczekać.
- Meldowanie się z rodziną, przyjaciółmi i sobą nawzajem. Sieć wsparcia społecznego to potężne narzędzie do radzenia sobie ze stresem i przechodzenia przez trudne czasy. Otaczaj się podnoszącymi na duchu ludźmi.
- Prosić o pomoc. Ten jest szczególnie trudny zarówno dla mojej córki, jak i dla mnie. Cała ta cholerna duma z chęci bycia silnymi, niezależnymi kobietami, które potrafią wszystko. W rzeczywistości wszyscy czasami potrzebujemy pomocy i nie czyni nas to mniej niesamowitymi.
Drodzy rodzice/opiekunowie i dzieciaki: widzę was! Obyś odnajdywał radość w chwilach wielkich i małych. A w dni, kiedy czujesz, że nie możesz wziąć jeszcze jednej rzeczy, znajdź trochę pocieszenia w świadomości, że nie jesteś sam i że potrawy mogą poczekać.
Dodatkowe zasoby: