เดือนแห่งมรดก AAPI

พฤษภาคมเป็นเดือนแห่งมรดกของชาวเอเชียแปซิฟิกชาวเกาะแปซิฟิก (AAPI) ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการไตร่ตรองและตระหนักถึงการมีส่วนร่วมและอิทธิพลของ AAPI และผลกระทบที่มีต่อวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของประเทศเรา ตัวอย่างเช่น วันที่ 1 พฤษภาคมเป็นวัน Lei ซึ่งเป็นวันที่เฉลิมฉลองจิตวิญญาณของอโลฮ่าด้วยการให้และ/หรือรับพวงมาลัย เดือนแห่งมรดก AAPI ยังเฉลิมฉลองความสำเร็จอื่นๆ ของกลุ่มเหล่านี้ รวมถึงการรำลึกถึงการอพยพของผู้อพยพกลุ่มแรกจากญี่ปุ่นไปยังสหรัฐอเมริกาในวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1843 และการสร้างทางรถไฟข้ามทวีปที่เสร็จสมบูรณ์ในวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 1869 แม้ว่าการเฉลิมฉลองเป็นสิ่งสำคัญ วัฒนธรรมและผู้คนของ AAPI เป็นสิ่งสำคัญเท่าเทียมกันที่จะต้องตระหนักถึงความยากลำบากและความท้าทายมากมายที่กลุ่มเหล่านี้ต้องเอาชนะ และสิ่งที่พวกเขายังคงเผชิญมาจนถึงทุกวันนี้

อาจเป็นได้ว่าความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบางอย่างที่สังคมของเราต้องเผชิญนั้นเชื่อมโยงกับระบบการศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่องว่างความสำเร็จระหว่างนักเรียนจากภูมิหลังทางชาติพันธุ์ เชื้อชาติ ศาสนา และเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกัน ในฮาวาย ช่องว่างความสำเร็จเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์อันยาวนานของการล่าอาณานิคมในหมู่เกาะฮาวาย การไปเยือนหมู่เกาะฮาวายของกัปตันคุกในปี พ.ศ. 1778 นำมาซึ่งสิ่งที่หลายคนรู้สึกว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดของสังคมและวัฒนธรรมของชนพื้นเมือง เช่นเดียวกับกลุ่มชาติพันธุ์และวัฒนธรรมอื่นๆ ทั่วโลกที่ตกเป็นเหยื่อของการล่าอาณานิคมของยุโรปและตะวันตก ในท้ายที่สุด การผนวกฮาวายซึ่งตามหลังการตั้งอาณานิคมของหมู่เกาะในขั้นต้นของ Cook ได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอำนาจอย่างรุนแรง โดยเปลี่ยนจากมือของชาวพื้นเมืองมาเป็นรัฐบาลสหรัฐฯ ทุกวันนี้ ชาวฮาวายพื้นเมืองยังคงประสบกับผลกระทบและอิทธิพลที่ยั่งยืนของการล่าอาณานิคมทางตะวันตก^{1, 9,}

ปัจจุบัน มีโรงเรียน K-500 มากกว่า 12 แห่งในรัฐฮาวาย—256 แห่ง เอกชน 137 แห่ง กฎบัตร 31 แห่ง⁶—ส่วนใหญ่ใช้รูปแบบการศึกษาแบบตะวันตก ภายในระบบการศึกษาของฮาวาย ชาวฮาวายพื้นเมืองมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ต่ำที่สุดในรัฐ^{4, 7, 9, 10, 12} นักเรียนชาวฮาวายพื้นเมืองมักประสบปัญหาทางสังคม พฤติกรรมและสิ่งแวดล้อม รวมถึงสุขภาพร่างกายและจิตใจที่ย่ำแย่

โรงเรียนเตรียมนักเรียนให้พร้อมสำหรับชีวิตในวัยผู้ใหญ่และการเข้าสู่สังคมโดยรวมโดยจัดเตรียมสภาพแวดล้อมให้นักเรียนได้เรียนรู้ที่จะมีส่วนร่วมและตอบสนองต่อผู้อื่น นอกจากหลักสูตรภาษาอังกฤษ ประวัติศาสตร์ และคณิตศาสตร์แล้ว ระบบการศึกษายังเพิ่มพูนความรู้ด้านวัฒนธรรมของนักเรียนด้วย เช่น การเรียนรู้จากสิ่งผิด วิธีโต้ตอบกับผู้อื่น วิธีกำหนดตนเองให้สัมพันธ์กับส่วนอื่นๆ ของโลก². ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้หลายอย่างได้รับการชี้นำโดยลักษณะหรือลักษณะที่มองเห็นได้ เช่น สีผิว เสื้อผ้า ทรงผม หรือรูปลักษณ์ภายนอกอื่นๆ แม้ว่าจะตีความอัตลักษณ์ในหลากหลายวิธีเป็นเรื่องปกติ แต่จากการศึกษาพบว่าผู้ที่มีลักษณะเด่นบางอย่าง เช่น เชื้อชาติ (ผิวสีหรือผิวสี) วัฒนธรรม (ไม่ใช่ชาวอเมริกัน) และเพศ (เพศหญิง) ซึ่งไม่สอดคล้องกัน ตามบรรทัดฐานของสังคมมีแนวโน้มที่จะประสบกับความยากลำบากและอุปสรรคระหว่างการทำงานด้านวิชาการและตลอดชีวิต ประสบการณ์เหล่านี้มักจะส่งผลเสียต่อความสำเร็จทางการศึกษาและความทะเยอทะยานของบุคคลนั้น^{3, 15}

ปัญหาอื่นๆ อาจเกิดจากความคลาดเคลื่อนระหว่างสิ่งที่นักเรียนเรียนรู้ที่บ้านจากครอบครัวที่เริ่มตั้งแต่อายุยังน้อย กับสิ่งที่สอนให้พวกเขาที่โรงเรียน ครอบครัวชาวฮาวายพื้นเมืองมักจะเข้าสังคมและสอนลูกๆ ตามความเชื่อและบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมของชาวฮาวายดั้งเดิม ตามประวัติศาสตร์ ชาวฮาวายใช้ระบบชลประทานทางการเกษตรที่สลับซับซ้อน และความเชื่อที่แพร่หลายว่าแผ่นดินหรือ 'āina (ความหมายตามตัวอักษร อาหารที่เลี้ยง) เป็นร่างของเทพเจ้าของพวกเขา ศักดิ์สิทธิ์มากจนสามารถดูแลได้แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของ ชาวฮาวายยังใช้ประวัติศาสตร์ปากเปล่าและประเพณีทางจิตวิญญาณ (ระบบคาปู) ซึ่งทำหน้าที่เป็นศาสนาและกฎหมาย แม้ว่าความเชื่อและแนวปฏิบัติบางอย่างจะไม่ถูกนำมาใช้อีกต่อไป แต่ค่านิยมแบบฮาวายดั้งเดิมจำนวนมากยังคงมีบทบาทสำคัญในชีวิตบ้านของชาวฮาวายพื้นเมืองในปัจจุบัน แม้ว่าสิ่งนี้จะช่วยรักษาจิตวิญญาณของอโลฮาให้คงอยู่ในหมู่เกาะฮาวาย แต่ก็ได้ทำลายโอกาสทางวิชาการ ความสำเร็จ และการบรรลุผลสำหรับนักเรียนชาวฮาวายพื้นเมืองทั่วทั้งรัฐโดยไม่ตั้งใจ

ค่านิยมและความเชื่อส่วนใหญ่ของวัฒนธรรมฮาวายดั้งเดิมขัดแย้งกับค่านิยมชนชั้นกลางผิวขาวที่ "โดดเด่น" ซึ่งสอนในโรงเรียนอเมริกันส่วนใหญ่ “วัฒนธรรมแองโกล-อเมริกันมักจะให้ความสำคัญกับการปราบปรามธรรมชาติและการแข่งขันกับผู้อื่น การพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญ... [ใช้] วิธีการวิเคราะห์”⁵ เพื่อแก้ปัญหา ความเป็นอิสระ และปัจเจกนิยม^{14, 17} วรรณกรรมเกี่ยวกับการศึกษาในฮาวายและการศึกษาในอดีตเกี่ยวกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการบรรลุผล พบว่าชาวฮาวายพื้นเมืองมีปัญหาในการเรียนรู้เพราะมักประสบปัญหาความขัดแย้งทางวัฒนธรรมในระบบการศึกษา หลักสูตรที่โรงเรียนส่วนใหญ่ใช้มักจะได้รับการพัฒนาและเขียนขึ้นจากมุมมองของอาณานิคมตะวันตก

จากการศึกษายังพบว่านักเรียนชาวฮาวายพื้นเมืองมักเผชิญกับประสบการณ์การเหยียดผิวและทัศนคติที่ผิดๆ ที่โรงเรียนโดยนักเรียนคนอื่น ครูและอาจารย์คนอื่นๆ ในโรงเรียนของพวกเขา เหตุการณ์เหล่านี้บางครั้งจงใจ – การเรียกชื่อและการใช้ถ้อยคำเหยียดหยามทางเชื้อชาติ¹²– และบางครั้งเป็นสถานการณ์ที่ไม่ตั้งใจซึ่งนักเรียนรู้สึกว่าครูหรือนักเรียนคนอื่น ๆ มีความคาดหวังต่ำกว่าพวกเขาตามภูมิหลังทางเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ หรือวัฒนธรรม^{8, 9, 10, 13, 15, 16, 17} นักเรียนชาวฮาวายพื้นเมืองที่มีปัญหาในการปฏิบัติตามและรับเอาค่านิยมแบบตะวันตกมักถูกมองว่ามีความสามารถน้อยกว่าที่จะประสบความสำเร็จด้านวิชาการ และเผชิญกับความท้าทายมากขึ้นในการประสบความสำเร็จในภายหลังในชีวิต

ในฐานะคนที่ทำงานในสาขาการดูแลสุขภาพ ซึ่งให้บริการแก่ประชากรกลุ่มที่เปราะบางที่สุดในสังคมของเรา ฉันเชื่อว่าการเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษาและสุขภาพในบริบททางสังคมที่กว้างขึ้นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง การศึกษาเชื่อมโยงโดยตรงกับความสามารถของบุคคลในการมีความมั่นคงทางการเงิน รักษางาน ที่อยู่อาศัยที่มั่นคง และความสำเร็จทางเศรษฐกิจและสังคม เมื่อเวลาผ่านไป และช่องว่างระหว่างการทำงานและชนชั้นกลางเพิ่มขึ้น ดังนั้นเพื่อให้มีความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมในสังคมของเรา เช่นเดียวกับความไม่เท่าเทียมกันในด้านสุขภาพ – ความเจ็บป่วย โรคเรื้อรัง ปัญหาสุขภาพจิต และผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ย่ำแย่ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพิจารณากลยุทธ์การจัดการสุขภาพประชากรและการดูแลทั้งบุคคลต่อไป โดยเข้าใจว่าปัจจัยด้านสุขภาพและสังคมเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก และต้องได้รับการแก้ไขเพื่อสร้างความแตกต่างและปรับปรุงสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของสมาชิกของเรา

 

 

อ้างอิง

1. Aiku, Hokulani K. 2008 “การต่อต้านการเนรเทศในบ้านเกิด: He Mo'oleno No Lā'ie”

ชาวอเมริกันอินเดียนรายไตรมาส 32(1): 70-95. สืบค้นเมื่อ 27 มกราคม 2009 พร้อมใช้งาน:

ซ็อกอินเด็กซ์

 

2. บูร์ดิเยอ, ปิแอร์. 1977. การสืบพันธุ์ในการศึกษา สังคม และวัฒนธรรม แปลโดย

ริชาร์ด ไนซ์. เบเวอร์ลี ฮิลส์ แคลิฟอร์เนีย: SAGE Publications Ltd.

 

3. Brimeyer, Ted M., JoAnn Miller และ Robert Perrucci 2006. “ความรู้สึกทางชนชั้นทางสังคมใน

การก่อตัว: อิทธิพลของการขัดเกลาทางชนชั้น การขัดเกลาทางสังคมของวิทยาลัย และชั้นเรียน

ความทะเยอทะยาน” สังคมวิทยารายไตรมาส 47:471-495 สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2008

ที่มีจำหน่าย: SocINDEX

 

4. Coryn, CLS, DC Schroter, G. Miron, G. Kana'iaupuni, SK Watkins-Victorino, LM Gustafson ค.ศ. 2007 เงื่อนไขของโรงเรียนและผลได้ทางวิชาการในหมู่ชาวฮาวายพื้นเมือง: การระบุกลยุทธ์ของโรงเรียนที่ประสบความสำเร็จ: บทสรุปสำหรับผู้บริหารและประเด็นสำคัญ คาลามาซู: ศูนย์ประเมินผล มหาวิทยาลัยเวสเทิร์นมิชิแกน เตรียมความพร้อมสำหรับกรมสามัญศึกษาฮาวายและโรงเรียนคาเมฮาเมฮา – ฝ่ายวิจัยและประเมินผล

 

5. แดเนียลส์, จูดี้. 1995. “การประเมินการพัฒนาคุณธรรมและความนับถือตนเองของเยาวชนฮาวาย”. วารสารการให้คำปรึกษาและการพัฒนาพหุวัฒนธรรม 23(1): 39-47.

 

6. กรมสามัญศึกษาฮาวาย. “โรงเรียนของรัฐฮาวาย”. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2022 http://doe.k12.hi.us.

 

7. โรงเรียนคาเมฮาเมฮา 2005 “แผนยุทธศาสตร์การศึกษาโรงเรียนคาเมฮาเมฮา”

โฮโนลูลู ฮาวาย: โรงเรียนคาเมฮาเมฮา สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2009.

 

8. Kana'iaupuni, SK, Nolan Malone และ K. Ishibashi พ.ศ. 2005 กะฮัวกะอี: พ.ศ. 2005 ชนพื้นเมือง

การประเมินการศึกษาของฮาวาย โฮโนลูลู ฮาวาย: โรงเรียนคาเมฮาเมฮา เปาฮี

สิ่งพิมพ์

 

9. คาเมีย, จูลี่. 2005 “การศึกษาชนพื้นเมืองในหลักสูตรประถมศึกษา: ข้อควรระวัง

ตัวอย่างฮาวาย” มานุษยวิทยาและการศึกษารายไตรมาส 36(1): 24-42. ค้นคืนแล้ว

27 มกราคม 2009 พร้อมใช้งาน: SocINDEX

 

10. Kawakami, Alice J. 1999 “ความรู้สึกของสถานที่ ชุมชน และอัตลักษณ์: การเชื่อมช่องว่าง

ระหว่างบ้านและโรงเรียนสำหรับนักเรียนชาวฮาวาย” การศึกษาและสังคมเมือง

32(1): 18-40. สืบค้นเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2009 (http://www.sagepublications.com).

 

11. Langer P. การใช้ข้อเสนอแนะในการศึกษา: กลยุทธ์การสอนที่ซับซ้อน ตัวแทน Psychol. 2011 ธ.ค.;109(3):775-84. ดอย: 10.2466/11.PR0.109.6.775-784. PMID: 22420112

 

12. Okamoto, Scott K. 2008 “ปัจจัยเสี่ยงและปัจจัยป้องกันของเยาวชนไมโครนีเซียในฮาวาย:

การศึกษาเชิงสำรวจ” วารสารสังคมวิทยาและสวัสดิการสังคม 35(2): 127-147.

สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2008 พร้อมใช้งาน: SocINDEX.

 

13. โพยาทอส, คริสติน่า. 2008 “ทุนพหุวัฒนธรรมในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น” นานาชาติ

วารสารความหลากหลายในองค์กร ชุมชน และประชาชาติ 8(2): 1-17.

สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2008 พร้อมใช้งาน: SocINDEX.

 

14. Schonleber, Nanette S. 2007 “กลยุทธ์การสอนที่สอดคล้องทางวัฒนธรรม: เสียงจาก

สนาม." Hūili: การวิจัยสหสาขาวิชาชีพเกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดีของชาวฮาวาย 4(1): 239-

264.

 

15. เซดิเบ, มาบาโธ. 2008. “การสอนห้องเรียนพหุวัฒนธรรมในสถาบันอุดมศึกษาของ

การเรียนรู้." วารสารนานาชาติด้านความหลากหลายในองค์กร ชุมชน

และประชาชาติ 8(2): 63-68. สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2008 พร้อมใช้งาน: SocINDEX.

 

16. Tharp, Roland G., Cathie Jordan, Gisela E. Speidel, Kathryn Hu-Pei Au, โธมัส ดับเบิลยู.

Klein, Roderick P. Calkins, Kim CM Sloat และ Ronald Gallimore 2007.

“การศึกษาและเด็กชาวฮาวายพื้นเมือง: กลับมาเยี่ยม KEEP” หูลี่:

การวิจัยสหสาขาวิชาชีพเกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดีของชาวฮาวาย 4(1): 269-317.

 

17. Tibbetts, Katherine A., Kū Kahakalau และ Zanette Johnson 2007. “การศึกษากับ

อโลฮ่าและทรัพย์สินของนักเรียน” Hūili: การวิจัยสหสาขาวิชาชีพเกี่ยวกับบ่อน้ำฮาวาย

เป็น 4(1): 147-181.

 

18. ทราสก์, เฮานานี-เคย์. 1999. จากลูกสาวพื้นเมือง. Honolulu, HI: มหาวิทยาลัยฮาวาย

กด.