روز جهانی تحقیقات سرطان پستان

18 آگوست است روز جهانی تحقیقات سرطان پستان. 18 آگوست روز تعیین شده است زیرا از هر 1 زن 8 زن و از هر 1 مرد 833 نفر در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شوند. 12 درصد از کل موارد در سراسر جهان به عنوان سرطان سینه تشخیص داده می شوند. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان سینه عامل اصلی این بیماری است 30 درصد از سرطان های جدید زنان در سال در ایالات متحده. برای مردان، آنها این را تخمین می زنند 2,800 مورد جدید سرطان سینه مهاجم تشخیص داده خواهد شد

امروز روز مهمی برای من است، زیرا در اواخر سال 1999، در سن 35 سالگی، مادرم به سرطان سینه مرحله III تشخیص داده شد. من یک بچه شش ساله بودم که نمی‌دانستم چه چیزی در جریان است، اما نیازی به گفتن نیست. نبرد سختی بود مادرم در مبارزه خود پیروز شد، و در حالی که اکثر ما آن را به ابرقهرمان بودن او نسبت می‌دادیم، او آن را به دسترسی به آزمایش‌های بالینی در آن زمان نسبت داد. متأسفانه در سال 2016 تشخیص داده شد که او به سرطان تخمدان مبتلا است و تا سال 2017 به بیشتر قسمت های بدنش متاستاز داده بود و در 26 ژانویه 2018 از دنیا رفت. حتی با دست افتضاحی که با او برخورد شد، او همیشه اولین کسی بود که می‌گفت تحقیق در مورد سرطان، به‌ویژه سرطان سینه، چیزی است که باید از آن سپاسگزار باشیم و هر قدم در تحقیق را باید جشن بگیریم. اگر تحقیقاتی که برای توسعه کارآزمایی‌های بالینی که او می‌توانست انجام دهد نبود، مطمئن نبود که آیا سرطان سینه رو به بهبودی می‌رفت و این فرصت را داشت که 17 سال دیگر با سرطان در حال بهبودی زندگی کند. .

کارآزمایی بالینی که مادرم می‌توانست در آن شرکت کند، رژیمی بود که استفاده می‌کرد کاربوپلاتین، دارویی که در دهه 1970 کشف شد و اولین بار توسط FDA در سال 1989 تأیید شد. برای نشان دادن اینکه چگونه تحقیقات سریع می تواند تفاوت ایجاد کند، ده سال پس از تایید FDA، مادرم بخشی از آزمایشات بالینی با استفاده از آن بود. کربوپلاتین هنوز بخشی از آن است آزمایش های بالینی امروزه، فرصت هایی برای تحقیق برای کسانی که درمان هایی را انتخاب می کنند که از آزمایشات بالینی استفاده می کنند، ارائه می دهد. شرکت در این کارآزمایی ها هم نکات مثبت و هم منفی دارد که قابل تامل است. با این حال، آنها توانایی انجام تحقیقات و پیشرفت نوآوری در درمان ها را ارائه می دهند.

سرطان سینه همیشه وجود داشته است و می توان آن را تا 3000 سال قبل از میلاد مسیح در نذوراتی که مردم یونان باستان به شکل سینه به اسکلپیوس، خدای پزشکی می دادند، مشاهده کرد. بقراطاو که به عنوان پدر طب غربی شناخته می شود، پیشنهاد کرد که این یک بیماری سیستمیک است، و نظریه او تا اواسط دهه 1700 پابرجا بود، زمانی که هانری لو دران، پزشک فرانسوی، پیشنهاد کرد که برداشتن جراحی می تواند سرطان سینه را درمان کند. ایده ای که تا اواخر دهه 1800، زمانی که اولین ماستکتومی انجام شد، مورد آزمایش قرار نگرفت و در عین اینکه نسبتاً مؤثر بود، کیفیت زندگی بیماران را با کیفیت پایین تری مواجه کرد. در سال 1898 ماری و پیر کوری عنصر رادیواکتیو رادیوم را کشف کردند و چند سال بعد از آن برای درمان سرطان ها که پیش درآمدی برای شیمی درمانی مدرن است استفاده شد. حدود 50 سال بعد، در دهه 1930، درمان بسیار پیچیده‌تر شد و پزشکان شروع به استفاده از پرتوهای هدفمند در ترکیب با جراحی کردند تا کیفیت زندگی بهتری برای بیماران فراهم کنند. پیشرفت از آنجا ادامه یافت و منجر به درمان‌های بسیار هدفمند و پیچیده‌تر شد که امروزه داریم، مانند پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، و معمولاً به صورت داخل وریدی و به شکل قرص.

امروزه یکی از رایج ترین رویکردها برای کسانی که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند، آزمایش ژنتیک است تا ببینند آیا جهش های ژنتیکی خاصی برای شما وجود دارد یا خیر. این ژن ها سرطان سینه 1 (BRCA1) و سرطان پستان 2 (BRCA2) هستند.که به طور کلی از ابتلا به برخی سرطان ها جلوگیری می کند. با این حال، هنگامی که آنها جهش هایی داشته باشند که آنها را از عمل های طبیعی باز می دارد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به برخی سرطان ها، یعنی سرطان سینه و سرطان تخمدان هستند. برای نگاه کردن به سفر مادرم با آن، او یکی از افراد بدشانس بود که هیچ یک از جهش‌ها را در آزمایش ژنتیکی خود نشان نداد، که ویرانگر بود زیرا دانستن اینکه هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که چه چیزی او را مستعد ابتلا به سرطان سینه و تخمدان می‌کند. . به نوعی، او امید پیدا کرد، اما عمدتاً به این دلیل که هم برادرم و هم من در خطر کمتری برای حمل جهش بودیم.

چه مرد باشید چه زن، آگاهی از خطرات سرطان سینه بسیار مهم است و توصیه شماره یک این است که معاینه را نادیده بگیرید. اگر چیزی اشتباه است، با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید. تحقیقات سرطان همیشه در حال پیشرفت است، اما شایان ذکر است که ما در مدت زمان نسبتاً کوتاهی پیشرفت کرده‌ایم. سرطان سینه احتمالاً روی بسیاری از ما مستقیماً از طریق تشخیص، تشخیص یکی از اعضای خانواده، سایر عزیزان یا دوستان تأثیر گذاشته است. چیزی که هنگام فکر کردن به سرطان سینه به من کمک کرد این است که همیشه چیزی برای امیدوار کردن وجود دارد. تحقیقات بسیار پیشرفت کرده است تا جایی که در حال حاضر است. به خودی خود از بین نمی رود. خوشبختانه، ما در زمانه ای از ذهن های درخشان و پیشرفت های تکنولوژیکی زندگی می کنیم که به تحقیقات اجازه می دهد گام های مهمی بردارند، زیرا آنها اغلب ابتکاراتی با بودجه عمومی هستند. یافتن دلیلی را در نظر بگیرید که برای کمک به شما طنین انداز باشد.

مادر من همیشه از اینکه یک نجات یافته از سرطان سینه است جشن می گرفت. اگرچه سرطان تخمدان او یکی از مواردی بود که او نتوانست بر آن غلبه کند، من همچنان تصمیم می‌گیرم که او را به این شکل ببینم. مدت زیادی از 18 سالگیم نگذشته بود که برای جشن پیروزی او روی مچ دستم خالکوبی کردم، و در حالی که او اکنون رفته است، هنوز تصمیم می‌گیرم به خالکوبی نگاه کنم و زمان اضافه‌ای را که برای خاطره‌سازی در اختیار داریم جشن بگیرم و اطمینان حاصل کنم که به کسی که او احترام می‌گذارم. بود.