روز جهانی بدون کودکان
روز جهانی بدون کودک در اول آگوست هر سال به عنوان روزی برای تجلیل از افرادی که به طور داوطلبانه تصمیم به بچه دار نشدن می‌کنند و تشویق به پذیرش انتخاب بدون کودک نامگذاری می‌شود.
بعضی ها همیشه می دانستند که بچه می خواهند. آنها از کودکی می دانند که همیشه دوست داشته اند پدر و مادر شوند. من هرگز آن احساس را نداشتم - در واقع کاملا برعکس. من یک زن سیس جندر هستم که تصمیم گرفته است بچه دار نشود. اما صادقانه بگویم، من هرگز واقعاً تصمیم نگرفتم. من هم مثل افرادی که همیشه می‌دانستند می‌خواهند بچه‌دار شوند، همیشه می‌دانستم که نداشتم. وقتی تصمیم می‌گیرم این انتخاب را با دیگران به اشتراک بگذارم، می‌تواند با احساسات و نظرات مختلفی مواجه شود. گاهی اوقات افشای من با نظرات حمایتی و تشویقی روبرو می شود، و گاهی اوقات ... نه چندان. من با زبان تحقیر آمیز، پرسش های سرزده، شرمساری و طرد شدن مواجه شده ام. به من گفته شده است که من هرگز یک زن واقعی نخواهم بود، من خودخواه هستم، و نظرات آزاردهنده دیگر. احساسات من ناچیز، نادیده گرفته شده اند، تضعیف شده اند، اغلب به آنها گفته می شود که وقتی بزرگتر شدم نظرم را تغییر خواهم داد یا اینکه روزی که بالغ تر شدم آنها را می خواهم. اکنون، باید بگویم که من نزدیک به 40 سال دارم و عمداً خودم را در میان افراد حامی و فراگیر احاطه کرده ام، کمتر این نظرات را دریافت می کنم، اما مطمئناً به طور کامل متوقف نشده است.
در جامعه‌ای که هنجارها حول تشکیل خانواده و تربیت فرزندان می‌چرخند، انتخاب بدون فرزند اغلب غیرمتعارف، سنت شکنی و عجیب تلقی می‌شود. شرمساری، قضاوت ها و اظهارنظرهای بی رحمانه آسیب زا هستند و می توانند بر سلامت روانی و رفاه افراد تأثیر بگذارند. واکنش‌های مهربانانه و درک‌کننده به گرمی مورد استقبال افرادی قرار می‌گیرد که انتخاب شخصی برای بچه دار نشدن دارند. با رفتار با شفقت، احترام و درک افراد بدون فرزند، می‌توانیم جامعه‌ای فراگیرتر و پذیرفته‌تر را پرورش دهیم که به انتخاب‌ها و راه‌های مختلف برای رسیدن به موفقیت اهمیت می‌دهد.
بی فرزند بودن به معنای طرد والدین یا انتخاب خودخواهانه نیست، بلکه تصمیمی شخصی است که به افراد اجازه می دهد راه های خود را دنبال کنند. همانطور که جهان مترقی تر و متنوع تر می شود، افراد بیشتری تصمیم به داشتن یک زندگی بدون کودک و به دلایل مختلف فردی و شخصی را پذیرفته اند. دلایل بی شماری وجود دارد که چرا افراد ترجیح می دهند بدون فرزند باشند، و این انگیزه ها می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. برخی از دلایل رایج عبارتند از عدم تمایل به بچه دار شدن، ثبات مالی، آزادی در اولویت دادن به رضایت شخصی، نگرانی های بیش از حد جمعیت/محیط زیست، اهداف شغلی، سلامتی/شرایط شخصی، سایر مسئولیت های مراقبتی و/یا وضعیت فعلی جهان. به یاد داشته باشید که تجربه هر فرد منحصر به فرد خواهد بود و تصمیم برای بی فرزند بودن عمیقاً شخصی است. مهم است که به انتخاب های افراد احترام بگذاریم و از آنها حمایت کنیم، چه آنها بچه دار شوند یا نه. و شادی و معنا را می توان در جاهای مختلف یافت.
برخی از افراد از راه هایی غیر از پدر و مادر بودن، تحقق و هدف را در زندگی می یابند. آنها ممکن است تصمیم بگیرند که انرژی خود را به سمت فعالیت های خلاقانه، سرگرمی ها، مراقبت از والدین سالخورده، داوطلبانه، بشردوستی و سایر فعالیت های معنادار که با ارزش ها و علایق آنها همسو است، هدایت کنند. انتخاب بدون فرزند به معنای زندگی خالی از ارزش یا تحقق نیست. در عوض، افراد بدون فرزند این فرصت را دارند که انرژی و منابع خود را به جنبه های مختلف زندگی خود هدایت کنند که باعث شادی آنها می شود. من شخصاً از کار داوطلبانه، گذراندن وقت با خانواده، ماجراجویی در فضای باز، مراقبت از حیوانات خانگی و دنبال کردن اهداف مختلف لذت زیادی می‌برم.
انتخاب بدون فرزند یک تصمیم شخصی است که باید مورد احترام و ارزش قرار گیرد. ضروری است بدانیم که انتخاب بچه دار نشدن باعث نمی شود که کسی از عشق، همدلی یا مشارکت در جامعه کم کند. با درک و پذیرش سبک زندگی بدون کودک، می‌توانیم جامعه‌ای فراگیرتر و فهمیده‌تر را پرورش دهیم که از انتخاب‌های متنوع استقبال می‌کند و تلاش برای شادی و رضایت شخصی را جشن می‌گیرد، صرف نظر از اینکه شامل والدین می‌شود یا خیر.