COVID-19 ، غذای راحت و اتصالات

من فکر می کنم همه ما می توانیم توافق کنیم که فصل تعطیلات 2020 چیزی نیست که کسی انتظار داشته باشد و من حدس می زنم که من تنها کسی نیستم که در XNUMX ماه گذشته به غذای راحت روی آورده است. من سهم نسبتاً کمی از سیب زمینی سرخ کرده و بستنی را در فشار قرنطینه ، کمبود دستمال توالت ، یادگیری مجازی برای کلاس اول دبستانم و برنامه های سفر لغو کرده ام.

وقتی نوبت تعطیلات می رسد ، غذای راحتی که من میل می کنم کمی متفاوت است. مطمئناً غذا می تواند شکم شما را پر کند. اما من به دنبال غذایی هستم که بتواند قلب و روح من را نیز پر کند. مطمئناً ، سیب زمینی سرخ کرده در پایان یک روز سخت بسیار خوب است ، اما سیب زمینی سرخ کرده به اندازه کافی آنچه که COVID-19 امسال برای همه ما انجام داده است وجود ندارد. ما به بیش از کالری خالی نیاز داریم که باعث می شود فقط پنج دقیقه احساس بهتری داشته باشیم. امسال ، ما به غذایی نیاز داریم که معنای بیشتری دارد. ما به غذایی نیاز داریم که ما را به دیگران متصل کند.

به برخی از دلپذیرترین خاطرات مربوط به غذا فکر کنید - خواه این غذایی باشد که شما را به یاد کودکی ، اقوام یا دوستانتان بیاندازد. به سنت های خانواده خود فکر کنید ، چه این تامال ها یا جشن هفت ماهی در شب کریسمس ، چوب های دریایی در هانوکا یا نخودهای چشم سیاه در سال نو هستند. یا شاید این چیز خانگی نباشد - شاید پیتزا فروشی یا نانوایی مورد علاقه خانواده شما باشد. غذاها ، طعم ها و بوها می توانند ارتباطات عاطفی قدرتمندی داشته باشند. و این تصادفی نیست - حس بویایی شما با قسمتهایی از مغز که مسئول احساسات و حافظه هستند ارتباط قوی دارد.

برای من ، به آب نبات شکلاتی گل ختمی فکر می کنم که مادربزرگم همیشه به وقت کریسمس درست می کرد. یا پنیری که مادربزرگ دیگرم تقریباً در همه جمع های خانواده به من می آورد. یا کوفته کوکتل که مادر من برای مهمانی ها درست می کند. من به کیک ملحفه ای تگزاس فکر می کنم که به نظر می رسد همیشه در شب هایی که با دوستان خوبمان می گذرانیم وجود دارد و می خندد تا زمانی که نتوانیم نفس بکشیم. من به خورشهای دلچسب و سوپ هایی فکر می کنم که تابستان قبل از رفتن به دانشگاه با بهترین دوست خود در ایرلند خوردم. من به Sorbet آناناس فکر می کنم که از یک پوسته نارگیل کنار جاده ماه عسل در هاوایی خوردم.

اگر امسال به لحاظ جسمی نمی توانیم کنار هم باشیم ، از این قدرت بویایی برای انتقال خاطرات و احساسات استفاده کنید تا شما را به افرادی که نمی توانید با آنها باشید ارتباط دهید. با استفاده از قدرت غذا آن ارتباطات شخصی را که همه از دست داده ایم احساس کنید. غذاهایی را طبخ کنید ، بپزید و بخورید که قلب شما را گرم کرده و روح شما را از درون پر می کند. و در صورت تمایل ، قوانین را نقض کنید (البته نه قوانین COVID-19 - ماسک خود را بپوشید ، از نظر اجتماعی فاصله بگیرید ، دستان خود را بشویید ، تعامل با افراد خارج از خانه خود را به حداقل برسانید). اما همه این قوانین غذایی ادعایی؟ قطعاً آن ها را بشکنید - صبحانه کیک بخورید. صبحانه را برای شام درست کنید. یک پیک نیک روی زمین داشته باشید. به غذایی فکر کنید که باعث شادی شما شود و افرادی را که دوست دارید به شما یادآوری کند و روز خود را با آن تا لبه پر کنید.

امسال جشن های تعطیلات خانواده ام بزرگ و باشکوه نخواهد بود. اما این بدان معنا نیست که ما تنها خواهیم بود و این بدان معنا نیست که معنادار نخواهد بود. لازانیا وجود دارد که با دستور سس اسپاگتی از مادربزرگ فقید شوهرم تهیه شده است. با نان سیر که دوستم Cheriene به من آموخت که وقتی در مدرسه تحصیلات عالی بودیم درست کنیم و به جای اینکه آشپزی تنهایی بپزیم ، به نوبت برای یکدیگر شام درست می کنیم. برای صبحانه ما نوشیدنی نان تست فرانسوی و قهوه ای های قهوه ای درست مثل نوشیدنی هایی که خانواده ام هر روز صبح کریسمس وقتی من بچه بودم برای همه صبحانه غول پیکر درست می کرد ، می خوریم. من شب کریسمس را برای پختن و تزئین کوکی های قند با بچه هایم سپری می کنم ، به آنها اجازه می دهم از همه آب پاش های مورد نظر خود استفاده کنند و به آنها کمک می کنم محبوب ترین آنها را برای رفتن به سانتا انتخاب کنند.

آسان نیست وقتی در تعطیلات نمی توانیم کنار هم باشیم. اما غذایی پیدا کنید که شما را به یاد افرادی که دوستشان دارید بیاندازد. هنگام آشپزی سلفی بگیرید و به دوستان و خانواده خود اطلاع دهید که به آنها فکر می کنید. کیف های خوب درست کنید تا در آستان دوستان رها شوند. بسته های مراقبت از کوکی ها را با هم قرار دهید تا از طریق نامه پست الکترونیکی برای خانواده های راه دور ارسال کنید.

و ممکن است غذایی روی میز تعطیلات شما باشد که شما را به یاد شخصی بیاندازد که دیگر نمی توانید سلفی بفرستید یا با تلفن تماس بگیرید. مشکلی نیست - مثل یک پتو گرم به آن خاطرات بپیچید و دنج باشید. شما تنها نیستید فقط نوشتن در مورد پنیر مادربزرگم اشک من را در می آورد. دلم خیلی برایش تنگ شده است ، اما چیزهای یادآوری کننده او را نیز هوس می کنم.

من فکر می کنم همه ما مشتاق چیزهایی هستیم که ما را به هم متصل می کند ، ما را به یاد افرادی بیاورید که دیگر هر روز نمی توانیم آنها را ببینیم. به آن خم شوید - آشپزخانه خود را پر کنید ، روح خود را پر کنید.

و دلچسب بخورید.