اتصال - دسترسی کلرادو

بلاگ
سلامتی
اتصال

یک دسامبر دیگر

اینجا هستیم. پایان سال فرا رسید؛ ما می دانیم که این زمان برای شادی، جشن، و ارتباط با عزیزان است. با این حال، بسیاری احساس غمگینی یا تنهایی می کنند. متأسفانه موفقیت در زندگی این روزها لزوماً شامل دوستی نمی شود. چه خبره؟ دنیل کاکس، که در نیویورک تایمز می نویسد، اظهار داشت که به نظر می رسد ما در نوعی "رکود دوستی" هستیم. ظاهراً نظرات زیادی در مورد اینکه چرا این اتفاق می افتد وجود دارد. با این حال توافق بیشتری در مورد تأثیر ارتباط با سلامت روانی و جسمی ما وجود دارد. انزوای اجتماعی و تنهایی اغلب به عنوان مشکلات پیچیده بالینی و بهداشت عمومی، به ویژه در افراد مسن شناخته می شود که منجر به پیامدهای نامطلوب سلامت روانی و جسمی می شود.

طبق نظرسنجی در مورد زندگی آمریکایی، به نظر می رسد که ما انسان ها دوستان نزدیک کمتری داریم، کمتر با دوستان صحبت می کنیم و کمتر به دوستان برای حمایت متکی هستیم. تقریباً نیمی از آمریکایی‌ها سه یا کمتر دوست صمیمی دارند، در حالی که 36 درصد از XNUMX تا XNUMX نفر گزارش می‌دهند. برخی از این نظریه ها عبارتند از: کاهش مشارکت در فعالیت های مذهبی، کاهش نرخ ازدواج، پایین بودن وضعیت اجتماعی-اقتصادی، ابتلا به بیماری مزمن، ساعات کار طولانی تر و تغییر در محل کار. و از آنجایی که بسیاری از ما برای ارتباط به محل کار متکی هستیم، این احساس تنهایی و انزوای اجتماعی را بدتر کرده است.

تفاوت های ظریف جالبی در داده ها وجود دارد. به عنوان مثال، مردم آفریقایی آمریکایی و اسپانیایی تبار از روابط دوستانه خود رضایت بیشتری دارند. علاوه بر این، زنان بیشتر به دنبال حمایت عاطفی به دوستان هستند. آنها برای توسعه روابط خود تلاش می کنند ... حتی به یک دوست می گویند که آنها را دوست دارم! از سوی دیگر، 15 درصد از مردان هیچ رابطه نزدیکی را گزارش نمی کنند. این میزان طی 30 سال گذشته پنج برابر افزایش یافته است. رابرت گارفیلد، نویسنده و روان درمانگر، بیان می کند که مردان تمایل دارند "دوستی های خود را پنهان کنند". یعنی زمانی را برای نگهداری آنها اختصاص نمی دهند.

انزوای اجتماعی یک غیبت عینی یا عدم تماس اجتماعی با دیگران است، در حالی که تنهایی به عنوان یک تجربه ذهنی نامطلوب تعریف می شود. این اصطلاحات متمایز هستند، اگرچه اغلب به جای هم استفاده می شوند، و هر دو پیامدهای سلامتی مشابهی دارند. انزوای اجتماعی و تنهایی به طور فزاینده ای در گروه های سنی بالاتر رایج است. نظرسنجی‌های ملی گزارش می‌دهند که تقریباً از هر چهار سالمند ساکن در جامعه، یک نفر انزوای اجتماعی را گزارش می‌کند و تقریباً 30 درصد احساس تنهایی می‌کنند.

چرا نرخ ازدواج تاثیر دارد؟ خوب، بر اساس داده های نظرسنجی، نزدیک به 53٪ از کسانی که گزارش می دهند اظهار می کنند که همسر یا شریک زندگی آنها اغلب اولین تماس آنها است. اگر شخص دیگری ندارید، به احتمال زیاد احساس تنهایی می کنید.

تاثیری مشابه سیگار کشیدن یا چاقی؟

با توجه به رایج بودن این یافته ها، ارائه دهندگان مراقبت های اولیه باید تأثیرات سلامتی مرتبط با انزوای اجتماعی و تنهایی را، به ویژه در افراد مسن، در نظر بگیرند. مجموعه رو به رشدی از تحقیقات ارتباط قوی بین انزوای اجتماعی و تنهایی با پیامدهای نامطلوب را نشان می دهد. مرگ و میر ناشی از همه علل به همان میزان افزایش می یابد که برای سیگار کشیدن یا چاقی. بیماری قلبی و اختلالات روانی بیشتر است. بخشی از این تأثیر به دلیل گزارش افراد منزوی از مصرف بیشتر دخانیات و سایر رفتارهای مضر برای سلامتی است. این افراد منزوی از منابع مراقبت های بهداشتی بیشتری استفاده می کنند زیرا اغلب دارای بیماری های مزمن بیشتری هستند. در عین حال، آنها گزارش می دهند که کمتر از توصیه های پزشکی که دریافت می کنند پیروی می کنند.

نحوه آدرس دادن

از طرف ارائه‌دهنده، «نسخه اجتماعی» یک رویکرد است. این تلاشی برای پیوند دادن بیماران با خدمات حمایتی در جامعه است. این می تواند استفاده از مدیر موردی باشد که می تواند اهداف، نیازها، حمایت خانواده و ارجاعات را ارزیابی کند. پزشکان اغلب بیماران را به گروه های حمایت از همتایان نیز ارجاع می دهند. این معمولاً برای بیمارانی با یک مشکل یا شرایط پزشکی مشترک به خوبی جواب می دهد. نقطه قوت این گروه‌ها در این است که بیماران اغلب پذیرای ایده‌های دیگری هستند که با شرایط مشابه سروکار دارند. برخی از این گروه‌ها اکنون در «اتاق‌های گفتگو» یا سایر سایت‌های رسانه‌های اجتماعی نیز ملاقات می‌کنند.

کاترین پیرسون که در 8 نوامبر 2022 در تایمز نوشت، چهار روش عملی را که همه ما می‌توانیم در پرداختن به احساس انزوای اجتماعی یا تنهایی در نظر بگیریم، شرح داد:

آسیب پذیری را تمرین کنید. اینجا هم دارم با خودم حرف می زنم. مردانگی یا رواقی بودن بس است. اشکالی ندارد که به مردم بگویید چه احساسی نسبت به آنها دارید. پیوستن به گروه‌های همسالان ساختاریافته را برای پشتیبانی در نظر بگیرید. سعی کنید مشکلات خود را با یک دوست به اشتراک بگذارید.
تصور نکنید که دوستی ها تصادفی یا تصادفی اتفاق می افتد. نیاز به ابتکار دارند. به سراغ کسی برو.
از فعالیت ها به نفع خود استفاده کنید. حقیقت این است که بسیاری از ما اگر در یک فعالیت مشترک مشارکت داشته باشیم، راحت‌تر با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم. عالیه. این می تواند یک ورزش یا دور هم جمع شدن برای تعمیر یا ساختن چیزی باشد.
از قدرت "اعلام حضور" گاه به گاه از طریق متن یا ایمیل استفاده کنید. به احتمال زیاد ممکن است این تشویقی باشد که امروز کسی به آن نیاز دارد، فقط برای اینکه بداند به آنها فکر می شود.

aafp.org/pubs/afp/issues/2021/0700/p85.html

مطالعه چشم اندازهای آمریکایی می 2021

آکادمی های ملی علوم، مهندسی و پزشکی. انزوای اجتماعی و تنهایی در سالمندان: فرصت هایی برای سیستم مراقبت های بهداشتی 2020. مشاهده شده در 21 آوریل 2021. https://www.nap.edu/read/25663/chapter/1

اسمیت بی جی، لیم ام اچ. چگونه همه‌گیری COVID-19 توجه را بر تنهایی و انزوای اجتماعی متمرکز می‌کند. عمل بهداشت عمومی. 2020؛ 30 (2): e3022008.

کورتین ای، ناپ ام. انزوای اجتماعی، تنهایی و سلامت در سالمندی: بررسی محدوده. جامعه بهداشت و درمان اجتماعی. 2017؛ 25 (3): 799-812.

Freedman A, Nicolle J. انزوای اجتماعی و تنهایی: غول های جدید سالمندان: رویکرد مراقبت های اولیه. آیا می توانم پزشک معروف. 2020؛ 66 (3): 176-182.

لی هانت ان، باگولی دی، باش کی، و همکاران. مروری بر بررسی های سیستماتیک در مورد پیامدهای سلامت عمومی انزوای اجتماعی و تنهایی. سلامت عمومی. 2017؛ 152:157-171.

Due TD، Sandholdt H، Siersma VD، و همکاران. پزشکان عمومی تا چه اندازه روابط اجتماعی و احساس تنهایی بیماران سالمند خود را می شناسند؟ BMC Fam Pract. 2018؛ 19 (1): 34.

Veazie S، Gilbert J، Winchell K، و همکاران. پرداختن به انزوای اجتماعی برای بهبود سلامت افراد مسن: یک بررسی سریع گزارش AHRQ شماره 19-EHC009-E. آژانس تحقیقات و کیفیت مراقبت های بهداشتی؛ 2019.

نیاز به لینک