ماه ملی آگاهی ناشنوایان
ناشنوایی چیزی است که هرگز برای من ناشناخته نبود. در خانواده من، آنطور که احتمالاً در اکثر خانواده ها وجود دارد، غیرعادی نیست. دلیلش این است که من سه نفر از اعضای خانواده ناشنوا دارم و نکته خنده دار این است که هیچ یک از ناشنوایی های آنها ارثی نیست، بنابراین در خانواده من وجود ندارد. عمه پت من ناشنوا به دنیا آمد، به دلیل بیماری که مادربزرگم در دوران بارداری به آن مبتلا شد. پدربزرگم (که پدر خاله پت من است) در یک تصادف شنوایی خود را از دست داد. و پسر عموی من از بدو تولد ناشنوا بود اما زمانی که دختر جوانی بود توسط خاله مگی من (خواهر خاله پت و یکی دیگر از دختران پدربزرگم) به فرزندی قبول شد.
وقتی بزرگ شدم، خیلی وقتم را با این طرف خانواده مخصوصا عمه ام گذراندم. من و دخترش، پسر عمویم جن، خیلی صمیمی هستیم و در دوران بزرگ شدن بهترین دوستان بودیم. ما همیشه می خوابیدیم، گاهی اوقات برای روزهای متوالی. خاله پت برای من مانند مادرم برای جن مانند مادر دوم بود. وقتی در خانه آنها می ماندم، عمه پت ما را به باغ وحش یا مک دونالد می برد یا فیلم های ترسناک را در Blockbuster کرایه می کردیم و آنها را با یک کاسه بزرگ پاپ کورن تماشا می کردیم. در این سفرها بود که نگاهی به این موضوع انداختم که ارتباط با کارکنان یا کارگران مشاغل مختلف برای فردی که ناشنوا یا کم شنوا است چگونه است. وقتی من و جن کوچک بودیم، عمه‌ام بدون بزرگ‌سال دیگر ما را به این مکان‌ها می‌برد. ما خیلی کوچکتر از آن بودیم که بتوانیم تراکنش ها یا تعاملات بزرگسالان را مدیریت کنیم، بنابراین او به تنهایی این موقعیت ها را دنبال می کرد. در نگاهی به گذشته، من شگفت زده و بسیار سپاسگزارم که او این کار را برای ما انجام داد.
خاله من در خواندن لب بسیار ماهر است که به او اجازه می دهد با افراد شنوا به خوبی ارتباط برقرار کند. اما همه نمی توانند او را درک کنند وقتی که او همانطور که اعضای خانواده و من می توانیم صحبت می کند. گاهی اوقات، کارمندان برای مکالمه با او مشکل داشتند، که مطمئنم برای خاله پت و همچنین کارمندان ناامید کننده بود. چالش دیگری در طول همه گیری COVID-19 رخ داد. با پوشیدن ماسک‌ها، برقراری ارتباط برای او بسیار سخت‌تر می‌شد، زیرا نمی‌توانست لب بخواند.
با این حال، این را هم بگویم که با پیشرفت تکنولوژی از دهه 90، برقراری ارتباط از راه دور با عمه ام راحت تر شده است. او در شیکاگو زندگی می کند و من در کلرادو زندگی می کنم، اما ما همیشه با هم صحبت می کنیم. همانطور که پیامک رایج تر شد، می توانستم برای او تایپ کنم تا در تماس باشم. و با اختراع FaceTime او همچنین می تواند هر زمان که بخواهد، هر کجا که باشد، به زبان اشاره مکالمه داشته باشد. وقتی کوچکتر بودم، تنها راه صحبت با عمه ام وقتی که حضوری نداشتیم، از طریق دستگاه تحریر از راه دور (TTY) بود. در اصل، او در آن تایپ می‌کرد و کسی با ما تماس می‌گرفت و پیام‌ها را از طریق تلفن به این طرف و آن طرف می‌فرستاد. این یک راه عالی برای برقراری ارتباط نبود و ما فقط در مواقع اضطراری از آن استفاده می کردیم.
اینها فقط چالش هایی بود که من شاهد آن بودم. اما من در مورد تمام مسائل دیگری که او باید با آنها روبرو شده باشد فکر کرده ام که هرگز به آنها فکر نکرده ام. مثلاً خاله من یک مادر مجرد است. او از کجا فهمید که جن در کودکی در شب گریه می کند؟ او چگونه متوجه می شود که یک وسیله نقلیه اضطراری در حال رانندگی نزدیک می شود؟ نمی‌دانم دقیقاً چگونه به این مسائل پرداخته شده است، اما می‌دانم که عمه‌ام هیچ چیز اجازه نداد او را از زندگی‌اش، بزرگ کردن دخترش به تنهایی و تبدیل شدن به یک عمه و مادر دوم باورنکردنی منصرف کند. چیزهایی هست که همیشه از بزرگ شدن و گذراندن وقت زیاد با خاله پت با من همراه خواهد بود. هر وقت بیرون هستم و دو نفر را می بینم که به زبان اشاره با هم صحبت می کنند، می خواهم سلام کنم. با زیرنویس های نزدیک تلویزیون احساس آرامش می کنم. و در حال حاضر من به پسر 7 ماهه ام علامت "شیر" را یاد می دهم زیرا نوزادان می توانند قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند زبان اشاره را یاد بگیرند.
ناشنوایی توسط برخی به عنوان یک "ناتوانی نامرئی" در نظر گرفته می شود، و من همیشه فکر می کنم که ایجاد تسهیلات به گونه ای مهم است که جامعه ناشنوایان بتواند در همه چیزهایی که جامعه شنوایی می تواند مشارکت داشته باشد. اما با توجه به آنچه که من دیدم و خواندم، اکثر ناشنوایان آن را معلولیت نمی دانند. و این برای من با روحیه عمه پت من صحبت می کند. گذراندن وقت با عمه، پدربزرگ و پسرعمویم به من آموخت که جامعه ناشنوایان قادر به انجام هر کاری است که جامعه شنوایی قادر به انجام آن است و بیشتر.
اگر می خواهید زبان اشاره را یاد بگیرید تا راحت تر با جامعه ناشنوایان ارتباط برقرار کنید، منابع زیادی به صورت آنلاین وجود دارد.
- برنامه ASL یک برنامه رایگان در دسترس برای تلفن های گوگل و اپل است که توسط افراد ناشنوا برای کسانی که مایل به یادگیری زبان اشاره هستند طراحی شده است.
- دانشگاه گالودت، دانشگاهی برای ناشنوایان و کم شنوایان نیز ارائه می دهد دوره های آنلاین.
- همچنین تعدادی ویدیوی یوتیوب وجود دارد که به شما چند علامت سریع را می آموزد که مفید هستند، مانند این یک.
اگر می خواهید زبان اشاره را به کودک خود آموزش دهید، منابع زیادی برای آن وجود دارد.
- چه انتظاراتی پیشنهاداتی در مورد علائمی که باید با کودک خود استفاده کنید به همراه نحوه و زمان معرفی آنها ارائه می دهد.
- دست انداز مقاله ای با تصاویر کارتونی دارد که نشانه های محبوب نوزاد را نشان می دهد.
- و دوباره، یک جستجوی سریع در یوتیوب ویدیوهایی را نشان می دهد که به شما نشان می دهد چگونه علائمی مانند این برای کودک انجام دهید یک.