ماه آگاهی از اندومتریوز
ماه مارس، ماه آگاهی از اندومتریوز است. اگر در مورد آندومتریوز چیزی نشنیده اید، تنها نیستید. در حالی که تخمین زده می شود که حدود 10 درصد از جمعیت جهان به آندومتریوز مبتلا شده اند، این بیماری است که توجه کمی به آن می شود. آندومتریوز وضعیتی است که در آن بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم در سایر قسمت‌های بدن یافت می‌شود. اکثریت قریب به اتفاق آندومتریوز در ناحیه لگن دیده می شود، اما در موارد نادر، روی یا بالای دیافراگم، از جمله روی چشم، ریه ها و مغز دیده می شود. مطالعه ای در سال 2012 برای برآورد هزینه سالانه اندومتریوز در 10 کشور مختلف انجام شد. درد به عنوان عامل محرک برای این هزینه ها شناسایی شد و شامل هزینه های مراقبت های بهداشتی و هزینه های مربوط به از دست دادن بهره وری بود. در ایالات متحده تخمین زده شد که هزینه سالانه آندومتریوز حدود 70 میلیارد دلار است. دو سوم این برآورد به از دست دادن بهره وری و یک سوم باقی مانده به هزینه های مراقبت های بهداشتی نسبت داده شد. برای بیماری با چنین تأثیر مالی، اطلاعات کمی در مورد آندومتریوز وجود دارد و تحقیقات آن به شدت کم است. دو بزرگ ترین هزینه برای کسانی که از اندومتریوز رنج می برند کیفیت زندگی و احتمال ناباروری است. از هر کسی که آندومتریوز تشخیص داده شده است بپرسید، و آنها به شما خواهند گفت که عوارض جسمی و عاطفی آن بسیار زیاد است که این بیماری در حد معمایی باقی بماند.
در اوایل دهه 2000، پس از شروع درد مزمن لگن، تشخیص آندومتریوز در من داده شد. از آنجایی که به مراقبت های بهداشتی با کیفیت دسترسی داشتم و تحت پوشش بیمه درمانی بودم، خیلی سریع تشخیص داده شد. به چند دلیل، میانگین زمان تشخیص و درمان آندومتریوز برای یک فرد 6 تا 10 سال است. این دلایل شامل عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی و بیمه درمانی، عدم آگاهی جامعه پزشکی، چالش های تشخیصی و انگ است. تنها راه تشخیص اندومتریوز از طریق جراحی است. آندومتریوز را نمی توان در تصاویر تشخیصی مشاهده کرد. علت آندومتریوز ناشناخته است. از زمانی که در دهه 1920 شناسایی شدند، پزشکان و دانشمندان تنها به توضیحات احتمالی دست یافتند. تصور می شود که اندومتریوز دارای یک جزء ژنتیکی است که ممکن است با التهاب و اختلالات خود ایمنی ارتباط داشته باشد. سایر توضیحات احتمالی عبارتند از قاعدگی رتروگرید، تبدیل سلول‌های خاص مرتبط با پاسخ‌های هورمونی و ایمنی، یا در نتیجه کاشت ناشی از روش‌های جراحی مانند سزارین یا هیسترکتومی.
هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد. فقط از طریق مداخله جراحی، درمان های هورمونی و داروهای مسکن قابل مدیریت است. جستجوی درمان برای آندومتریوز می تواند انگ باشد. افرادی که به دنبال درمان اندومتریوز هستند، بیشتر از آنچه که باید اتفاق بیفتد، به دلیل این افسانه که ظاهراً پریودها دردناک هستند، اخراج می شوند. در حالی که دردهایی وجود دارد که ممکن است با قاعدگی اتفاق بیفتد، طبیعی نیست که این درد ناتوان کننده باشد. پس از اینکه چندین بار درد آنها به عنوان "طبیعی" طبقه بندی شد یا به آنها گفته شد که درد مربوط به مسائل روانی است و به دنبال درمان سلامت روان یا متهم شدن به مواد مخدر هستند، بسیاری از مبتلایان به آندومتریوز تشخیص داده نشده سال ها در سکوت رنج می برند. من بسیار متأسفم که بگویم این پاسخ های انکارآمیز از جانب پزشکان زن و مرد به طور یکسان است.
در سال 2020 دوباره شروع به تجربه درد شدید لگن کردم. استرس می تواند باعث تشدید بیماری شود. بعد از مدتی درد شروع به گسترش به ساق پا و سایر نواحی لگنم کرد. من آن را به عنوان بخشی از درد آندومتریوز خود نادیده گرفتم و فکر می کردم که احتمالاً روی اعصاب، روده ها و هر چیزی که نزدیک باسنم بود شروع به رشد کرده است. به دنبال معالجه نرفتم زیرا من نیز در گذشته اخراج شده بودم. به من گفته اند که به یک درمانگر مراجعه کنم. حتی به دنبال مواد مخدر متهم شدم تا اینکه بطری‌های کاملاً پر از مسکن‌های تجویزی‌ام را به پزشکم نشان دادم که مصرف نمی‌کردم زیرا کمکی نمی‌کردند. سرانجام زمانی که به سختی می‌توانستم در اتاق راه بروم و هنگام ایستادن درد طاقت‌آوری احساس می‌کردم، به دیدن یک متخصص کایروپراکتیک رفتم. فکر کردم شاید کایروپراکتیک بتواند تنظیماتی را انجام دهد و فشاری را از روی اعصاب لگن من کم کند. خیلی منطقی نبود، اما، من برای تسکین ناامید بودم و دیدن یک متخصص کایروپراکتیک سریع‌ترین راهی بود که می‌توانستم برای دیدن یک قرار ملاقات بگیرم. در آن مرحله، برای من اهمیتی نداشت که پزشک هیچ کاری با درمان آندومتریوز نداشته باشد. من فقط می خواستم از درد رهایی پیدا کنم. من خیلی خوشحالم که این قرار را گذاشتم. معلوم شد که آنچه من فکر می‌کردم درد مربوط به آندومتریوز بود، در واقع دو فتق دیسک در کمر من بود که برای ترمیم نیاز به جراحی ستون فقرات داشت. نمونه من یکی از نمونه های بسیار زیاد رنج های غیرضروری به دلیل انگ و عدم آگاهی است که می تواند برخی از شرایط سلامتی را احاطه کند.
تشخیص و درمان آندومتریوز توسط عوامل بسیاری پیچیده است، از جمله اینکه هیچ قابل پیش بینی وجود ندارد که چگونه شدت اندومتریوز یک فرد بر باروری آنها یا شدت درد آنها تأثیر می گذارد. درد و ناباروری ناشی از آندومتریوز نتیجه ضایعات و بافت اسکار است که به عنوان چسبندگی نیز شناخته می شود، که در سراسر ناحیه شکم و/یا لگن ایجاد می شود. این بافت اسکار می تواند باعث شود که اندام های داخلی به هم جوش بخورند و از موقعیت طبیعی خود خارج شوند که می تواند باعث درد شدید شود. با این حال، برخی با موارد خفیف اندومتریوز می توانند درد شدیدی را تجربه کنند در حالی که برخی دیگر با موارد شدید هیچ دردی را احساس نمی کنند. همین امر در مورد پیامدهای باروری نیز صدق می کند. برخی می توانند به راحتی باردار شوند در حالی که برخی دیگر هرگز قادر به داشتن فرزند بیولوژیکی نیستند. صرف نظر از نحوه بروز علائم، در صورت عدم درمان، ضایعات و چسبندگی های ناشی از آندومتریوز می تواند منجر به برداشتن رحم، تخمدان ها یا بخش هایی از سایر اندام ها مانند روده و مثانه شود. اگر حتی یک سلول میکروسکوپی آندومتریوز باقی بماند، به رشد و گسترش ادامه خواهد داد. گسترش آگاهی در مورد آندومتریوز برای تشخیص و درمان زودهنگام بسیار مهم است و به افزایش بودجه برای تحقیقات کمک می کند. به امید روزی که هیچ کس مبتلا به اندومتریوز مجبور نباشد در سکوت به رنجش ادامه دهد.
منابع و منابع: