ماه سلامت چشم زنان
از بچگی دید بدی داشتم. وقتی به یک چشم پزشک جدید مراجعه می کنم و آنها نسخه لنز تماسی من را 7.25- می بینند، اغلب ابراز شوک یا همدردی می کنم. در حالی که داشتن چنین بینایی بد می تواند ناخوشایند باشد، همچنین باعث شده است که بیشتر از یک فرد معمولی در مورد مسائل مربوط به چشم بدانم.
یکی از نکات کوچکتر اما همچنان مهم که باید به آن توجه کنم این است که باید هر روز از لنزهای تماسی استفاده کنم. البته، من می‌توانستم عینک بزنم، اما با این تفاوت بزرگ بین آنچه که در بالا و پایین خط لنز می‌بینم و چیزی که از طریق عینک می‌بینم، می‌تواند گیج کننده و گیج کننده باشد، بنابراین من انتخاب می‌کنم که از کنتاکت استفاده کنم مگر در شب و در داخل. صبح ها من باید در مورد بهداشت لنزهای تماسی خود سختگیر باشم. من مطمئناً قبل از لمس چشمانم یا تماس هایم دست هایم را می شوم و باید لنزهای تماسی خود را پس از انقضا آن ها عوض کنم.
در دهه بیستم به من گفتند که چون بسیار نزدیک بین هستم، خطر جداشدگی شبکیه در من افزایش یافته است. و من فقط با یک نسخه جدید از مطب خارج نشدم، بلکه با یک چیز جدید برای نگرانی بیرون رفتم! چشم پزشک به من خبر داد جداشدگی شبکیه زمانی است که شبکیه (لایه نازکی از بافت در پشت چشم) از جایی که باید باشد دور می شود. او همچنین به من گفت که علائم شامل تعداد زیادی شناور (لکه های کوچکی که به نظر می رسد در خط دید شما شناور هستند) در چشم شما و فلاش های نور است. تا به امروز، اگر نوری از گوشه چشمم ببینم، فکر می کنم: "اوه نه، این اتفاق می افتد!" فقط متوجه می‌شوید که این فقط کسی است که در اتاق عکس می‌گیرد یا یک فلش نور. شروع کردم به تجزیه و تحلیل بیش از حد هر شناوری که می دیدم و سعی می کردم تصمیم بگیرم که آیا تعداد آنها خیلی زیاد است یا خیر. ترس کمی ذهنم را درگیر کرده بود.
برای اینکه اوضاع تا حدودی بدتر و تا حدودی بهتر شود، مدتی بعد، یکی از همکارهای من دچار جداشدگی شبکیه شد! در حالی که این فقط باعث می‌شد احتمال آن واقعی‌تر به نظر برسد، اما به من این فرصت را داد که واقعاً با کسی صحبت کنم که آن را از نزدیک تجربه کرده بود. فهمیدم که این فقط یک فلاش سریع و چند شناور نیست. علائم شدید بود و نادیده گرفتن آن غیرممکن بود. این به من کمی آرامش داد، و نیازی به نگرانی نداشتم، مگر اینکه همه چیز به طور واضح بد شود.
من یاد گرفتم که اگرچه با افزایش سن، خطر افزایش می یابد، اما چند راه برای جلوگیری از جداشدگی شبکیه وجود دارد. هنگام انجام فعالیت‌های پرخطر، مانند ورزش، می‌توانید از عینک یا وسایل حفاظتی استفاده کنید. همچنین می توانید سالانه معاینه شوید تا مطمئن شوید که هیچ نشانه ای از پارگی وجود ندارد. مداخله زودهنگام بهترین فرصت برای درمان است. من یاد گرفتم که اگر این علائم ظاهر شوند، هر چه زودتر بتوانم مراقبت های پزشکی را دریافت کنم، بهتر است. بینایی همکارم با اقدام سریع او نجات پیدا کرد
بنابراین، مانند بسیاری از شرایط پزشکی دیگر، دانستن خطرات و علائم، معاینات منظم و جستجوی کمک به محض شروع مشکل، بهترین شانس برای موفقیت است. قرار گرفتن در بالای قرارهای برنامه ریزی شده برای من مهم است و آگاه بودن از آنچه باید انجام دهم در صورت بروز مشکل.
به مناسبت ماه سلامت چشم زنان، در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد سایر بیماری هایی که زنان به طور خاص در معرض خطر چشم و بینایی هستند آورده شده است: https://preventblindness.org/2021-womens-eye-health-month/.