روز ملی کووید-19
فکر می‌کنم اکثر ما قبول داریم که کووید-19 عمیقاً زندگی ما را در سال‌های 2020 و 2021 تحت تأثیر قرار داده است. اگر فهرستی از راه‌هایی که زندگی ما را تغییر داده است تهیه کنیم، مطمئن هستم که بسیاری از موارد با هم هماهنگ می‌شوند. ممکن است باعث توقف یا دور شدن کار شما شده باشد، باعث شده باشد که فرزندانتان در خانه به مدرسه بروند یا از مهدکودک در خانه بمانند، یا سفرها یا رویدادهای مهم را لغو کرده باشند. با بازگشایی بیشتر کارها و بازگشت حضوری در سال 2024، گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که کووید-19 "پایان" است. چیزی که انتظارش را نداشتم راه هایی بود که ویروس همچنان زندگی من را تغییر می داد.
در دسامبر 2022، من شش ماهه پسرم را باردار بودم و مادربزرگم را به دلیل زوال عقل از دست دادم. او در شیکاگو زندگی می کرد و دکترم به من چراغ سبز نشان داد تا به مراسم خاکسپاری او بروم. خیلی باردار بودم، سفر سخت و طاقت فرسایی بود، اما خیلی خوشحال بودم که توانستم با کسی خداحافظی کنم که بخش بزرگی از زندگی من بود. با این حال، چند روز بعد، من بیمار شدم. در آن زمان، فکر می‌کردم به خاطر بارداریم خسته، گرفتگی و درد دارم، اما در نگاهی به گذشته، مطمئنم که مبتلا به کووید-19 هستم، که احتمالاً با سفر در فصل شلوغ تعطیلات به آن مبتلا شده‌ام. چرا فکر می کنم کووید-19 داشتم؟ چون تابستان بعد دوباره گرفتم (آن موقع تستم مثبت شد) و همه علائم مشابه را داشتم و دقیقاً همان احساس را داشتم. همچنین، به دلایلی که در ادامه توضیح خواهم داد.
وقتی در فوریه 2023 پسرم را به دنیا آوردم، او پنج هفته زودتر به دنیا آمد. خوشبختانه تولد او بدون مشکل پیش رفت، اما پس از آن، زمانی که دکتر سعی کرد جفت را خارج کند، مشکلاتی پیش آمد. خیلی طول کشید و نگرانی هایی وجود داشت که ممکن است بخشی از آن برداشته نشده باشد، موضوعی که تا ماه ها همچنان نگران کننده بود و باعث می شد برای مدت کوتاهی دوباره در بیمارستان بستری شوم. اولین سوال پزشکان و پرستاران این بود که "آیا در دوران بارداری به کووید-19 مبتلا بودید؟" به آنها گفتم که فکر نمی کنم. آنها به من گفتند که در مورد زنان باردار و مبتلا به کووید-19 مشکلات بیشتری از این قبیل می بینند. در حالی که داشتن هر گونه بیماری در دوران بارداری من را نگران می کرد، این یک عارضه جانبی بالقوه نیست که قبلاً به آن فکر می کردم.
علاوه بر این قبلاً اشاره کردم که پسرم پنج هفته زودتر به دنیا آمد. اغلب به دلیل عارضه ای نوزاد زود به دنیا می آید، اما آب من خود به خود پاره شد. تولد نارس در اوایل زندگی پسرم باعث ایجاد مشکلاتی شد. اگرچه زایمان او خیلی خوب پیش رفت، اما او به مدت سه هفته در NICU بود زیرا هنوز آماده غذا خوردن به تنهایی نبود. همچنین در زمانی که در NICU بود به او مقدار کمی اکسیژن داده شد، زیرا ریه های او به طور کامل رشد نکرده بودند و در ارتفاعات کلرادو، این امر به ویژه برای یک نوزاد نارس دشوار است. در واقع، قبل از اینکه به خانه برگردد، او را از اکسیژن خارج کردند، اما در مارس 2023 پس از اینکه در طی بازدید از مطب پزشک اطفال مشخص شد که سطح اشباع اکسیژن او به طور مداوم زیر 80 درصد است، به مدت چند روز در بیمارستان کودکان بازگشت. وقتی او از بیمارستان کودکان خارج شد، مجبور شدیم او را برای چند هفته در خانه با اکسیژن نگه داریم. داشتن او در خانه با مخزن اکسیژن سخت و ترسناک بود، اما بهتر از این بود که دوباره او را در بیمارستان بستری کنم. همه اینها دوباره از این واقعیت ناشی می شود که او زود به دنیا آمده است.
حتی قبل از اینکه این دو موضوع پیش بیاید، تشخیص داده شده بود که یک بیماری حاملگی به نام دارم پره اکلامپسی. این یک وضعیت بالقوه خطرناک و حتی کشنده است که با فشار خون بالا، آسیب کلیه و/یا سایر علائم آسیب اندام مشخص می شود. در طی یک ویزیت معمول در ژانویه 2023، پزشک من متوجه شد که فشار خون من به طور غیر طبیعی بالا است. یک آزمایش خون نشان داد که من نیز دچار آسیب اولیه اندام شده ام. پس از مراجعه به پزشک متخصص، آزمایش‌های بیشتر و آشفتگی‌های فراوان، به طور رسمی تشخیص داده شد که این بیماری در من وجود دارد. من استرس داشتم و نگران سلامتی کودکم و سلامتی خودم بودم. من یک کاف فشار خون در خانه خریدم و دو بار در روز، هر روز آن را کنترل کردم. تصادفاً، شبی که پزشک به طور رسمی تشخیص داد من مبتلا به پره اکلامپسی هستم، آب من پاره شد، اما اگر این اتفاق نمی افتاد، احتمالاً یکی از دو راه پیش می رفت: فشار خون من به شدت بالا می رفت و باعث می شد سریع به اورژانس بروم و بلافاصله زایمان کنم، یا من در هفته 37 بارداری القا می شدم. فکر کردم خیلی عجیب است که آب من خیلی زود شکسته است، و از پزشکان پرسیدم که چرا این اتفاق می افتد. ربطی به پره اکلامپسی داشت؟ آنها گفتند نه، اما گاهی اوقات عفونت باعث می شود آب شما زودتر پاره شود. آنها در نهایت با برخی آزمایشات آن را رد کردند. بنابراین، در نهایت هیچ توضیحی نداشتم. و همیشه آزارم می داد. در حالی که من هرگز پاسخی دریافت نکردم، به حقایقی پی بردم که احتمالاً می تواند آن را توضیح دهد.
اول از همه، دکترم کمی عجیب پیدا کرده بود که من در وهله اول دچار پره اکلامپسی شدم. در حالی که من چند عامل خطر را برای آن ملاقات کردم، هیچ سابقه ای در خانواده من وجود نداشت، و این به طور کلی یک شاخص بزرگ است. پس از مطالعه کمی در مورد موضوع، من کشف کردم مطالعه در مورد افراد باردار در 18 کشور، که در اکتبر 2020 انجام شد، دریافتند که خطر ابتلا به پره اکلامپسی و همچنین سایر شرایط نامطلوب در افراد مبتلا به کووید-19 تقریباً دو برابر بیشتر از افراد بدون COVID-19 است. همچنین مشخص شد که افراد باردار مبتلا به کووید-19 موارد بیشتری از زایمان زودرس داشتند.
در حالی که هرگز نمی توانم مطمئن باشم که چرا در دوران بارداری به این مشکلات مبتلا شدم، فکر اینکه حتی سال ها پس از شیوع اولیه، بیماری همه گیر و قرنطینه، ممکن است این ویروس ریشه کمی از زمان بستری شدن در بیمارستان باشد، نگران کننده بود. استرس، عدم اطمینان، و مشکلات سلامتی برای من و کودکم در سال 2023. این یک بیداری بی ادبانه بود که این ویروس ممکن است جهان را به شکل عمیقی که در سال 2020 انجام داد تغییر ندهد، اما هنوز با ما است، هنوز خطرناک است. و هنوز هم جامعه ما را خراب می کند. ما نمی‌توانیم گارد خود را کاملاً از بین ببریم، حتی اگر بیشتر فعالیت‌های عادی خود را از سر گرفته باشیم. یادآوری خوبی است که به انجام کارهای مسئولانه‌ای که همه می‌توانیم برای ایمن نگه داشتن ما از COVID-19 انجام دهیم، ادامه دهیم. در اینجا چند نکته از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در مورد چگونگی محافظت از خود و دیگران:
- با واکسن کووید-۱۹ خود به روز باشید
- اگر مبتلا به کووید-19 هستید و در خطر ابتلا به بیماری شدید هستید، به دنبال درمان باشید
- از تماس با افرادی که مشکوک یا تایید کرده اند کووید-19 خودداری کنید
- اگر مشکوک به کووید-19 هستید یا آن را تأیید کرده اید، در خانه بمانید
- اگر فکر می کنید ممکن است ویروس را داشته باشید، آزمایش کووید-19 را انجام دهید