ماه آگاهی از پسوریازیس
همه چیز به عنوان یک مقیاس کوچک مزاحم روی ساعد من شروع شد. در آن زمان، من فکر کردم، "باید پوست خشک باشد. من در کلرادو زندگی می کنم. در ابتدا، کوچک ماند، و زمانی که برای بررسی سلامت سالانه خود رفتم، دکترم به من گفت که شبیه پسوریازیس است. در آن زمان، این نقطه آنقدر کوچک بود که هیچ نسخه‌ای داده نشد، اما آنها گفتند که "شروع به استفاده از کرم مرطوب‌کننده سنگین‌تر کنید."
به سرعت به سال 2019-2020 می رسیم، و چیزی که به عنوان یک مقیاس کوچک و آزاردهنده شروع شد، مانند آتش سوزی در سراسر بدن من پخش شد و دیوانه وار خارش کرد. دومی که می خراشیدم خون می آمد. من به نظر می رسیدم که توسط یک خرس مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام (یا حداقل ظاهرم را اینطور درک می کردم). احساس می‌کردم پوستم در حال سوختن است، لباس‌هایم درد می‌کند، و من خیلی خجالت می‌کشم. یادم می‌آید که برای گرفتن پدیکور (چیزی که باید یک تجربه آرامش‌بخش باشد) رفتم، و فردی که پدیکور را انجام می‌داد با حالتی منزجرکننده به تکه‌های پسوریازیس روی هر دو پایم نگاه کرد. باید به او می گفتم که مسری نیستم. من داغون شدم
پسوریازیس چیست و چرا در مورد آن به شما می گویم؟ خوب، آگوست ماه آگاهی از پسوریازیس است، ماهی برای آموزش عمومی در مورد پسوریازیس و به اشتراک گذاشتن اطلاعات مهم در مورد علل، درمان و نحوه زندگی با آن.
پسوریازیس چیست? این یک بیماری پوستی است که در آن اختلال در عملکرد سیستم ایمنی وجود دارد و باعث می شود سلول های پوست تا ده برابر سریعتر از حد معمول تکثیر شوند. این منجر به ایجاد لکه هایی روی پوست می شود که پوسته پوسته و ملتهب هستند. بیشتر در آرنج ها، زانوها، پوست سر و تنه ظاهر می شود، اما می تواند در هر جایی از بدن باشد. در حالی که علت آن نامشخص است، اعتقاد بر این است که ترکیبی از چیزها است و ژنتیک و سیستم ایمنی بازیکنان کلیدی در ایجاد پسوریازیس هستند. علاوه بر این، موارد خاصی وجود دارد که ممکن است باعث پسوریازیس شود، مانند آسیب، عفونت، برخی داروها، استرس، الکل و تنباکو.
با توجه به بنیاد ملی پسوریازیس، پسوریازیس تقریباً 3٪ از جمعیت بزرگسال ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد که حدود 7.5 میلیون بزرگسال است. هر کسی ممکن است به پسوریازیس مبتلا شود، اما این بیماری در بزرگسالان بیشتر از کودکان است. وجود دارد انواع مختلف پسوریازیس; شایع ترین نوع آن پلاک است. افراد مبتلا به پسوریازیس نیز ممکن است به آرتریت پسوریاتیک مبتلا شوند. بنیاد ملی پسوریازیس تخمین می زند که حدود 10 تا 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریازیس مبتلا می شوند.
چگونه تشخیص داده می شود؟ ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما سوالاتی در مورد علائم، سابقه خانوادگی و شیوه زندگی شما بپرسد. علاوه بر این، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است پوست، پوست سر و ناخن های شما را معاینه کند. در برخی موارد، ارائه‌دهنده شما ممکن است یک نمونه‌برداری کوچک از پوست شما بگیرد تا نوع پسوریازیس را شناسایی کند و انواع دیگر بیماری‌ها را رد کند.
چگونه درمان می شود؟ بسته به شدت، پزشک شما ممکن است کرم یا پمادهای موضعی (روی پوست)، نور درمانی (فتوتراپی)، داروهای خوراکی، تزریقی یا ترکیبی از آنها را توصیه کند.
در حالی که پسوریازیس یک بیماری مادام العمر است، می تواند بهبود یابد و سپس دوباره شعله ور شود. علاوه بر درمان هایی که در بالا ذکر شد برای مدیریت پسوریازیس می توانید اقداماتی را انجام دهید، مانند:
- محدود کردن یا اجتناب از غذاهایی که ممکن است پسوریازیس را بدتر کنند، مانند:
- الکل
- غذاهایی که شکر اضافه دارند
- چسب
- لبنیاتی
- غذاهای با فرآوری بالا
- غذاهای سرشار از چربی های اشباع و ترانس
- یافتن راه‌هایی برای مدیریت استرس، مانند ورزش کردن، یادداشت روزانه، مدیتیشن و سایر فعالیت‌های خودمراقبتی که از مدیریت استرس حمایت می‌کنند.
- اطمینان از خواب کافی
- دوش گرفتن کوتاه‌تر یا حمام کردن با آب گرم و استفاده از صابون‌های بدون مواد حساسیت‌زا و مناسب برای پوست‌های حساس. همچنین از خشک کردن بیش از حد پوست خودداری کنید و پوست خود را به آرامی خشک نکنید – پوست خود را خیلی محکم مالش ندهید.
- استفاده از کرم های غلیظ برای کمک به حمایت و مرطوب کردن پوست شما
- یافتن حمایت از سلامت روان، زیرا مقابله با بیماری‌هایی مانند پسوریازیس می‌تواند منجر به افزایش احساس اضطراب و افسردگی شود.
- ردیابی چیزهایی که متوجه می شوید پسوریازیس شما را بدتر می کند
- پیدا کردن یک گروه پشتیبانی
سفر طولانی بوده است. با توجه به شدت پسوریازیس من، در چند سال گذشته به یک متخصص پوست (پزشکی که بیماری های پوستی را درمان می کند) مراجعه کرده ام تا بفهمم بهترین درمان برای من چیست (واقعاً در حال حاضر ادامه دارد). گاهی اوقات زمانی که احساس می کنید هیچ چیز کار نمی کند و پوست شما آتش گرفته است، می تواند یک مکان خسته کننده و تنها باشد. من خوش شانس هستم که یک سیستم حمایتی عالی از طرف خانواده ام (فریاد به شوهرم)، یک متخصص پوست و یک متخصص تغذیه دارم. من الان از رفتن به مدرسه پسرم خجالت نمی‌کشم وقتی کودکی به یک وصله اشاره می‌کند و می‌پرسد: "این چیست؟" توضیح می دهم که وضعیتی دارم که در آن سیستم ایمنی بدن من (سیستمی که از من در برابر بیماری محافظت می کند) کمی بیش از حد هیجان زده می شود و پوست بیش از حد ایجاد می کند، مشکلی نیست و من برای کمک از دارو استفاده می کنم. من اکنون از پوشیدن لباس هایی که مردم تکه ها را ببینند و آنها را به عنوان بخشی از من در آغوش گرفته اند شرمنده نیستم (اشتباه نکنید، هنوز هم سخت است) و ترجیح می دهم اجازه ندهم شرایط بر من حاکم باشد یا چیزها را محدود کند. انجام میدهم. برای هر کسی که در آنجا مشکل دارد، من شما را تشویق می‌کنم که با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید – اگر درمانی مؤثر نبود، به او اطلاع دهید و ببینید چه گزینه‌های دیگری ممکن است وجود داشته باشد، اطراف خود را با افراد حمایت‌کننده احاطه کنید، و خود و دیگران را دوست داشته باشید. پوستی که در آن هستید
منابع
psoriasis.org/about-psoriasis/
webmd.com/مشکلات-و-درمان-های-پوستی/پسوریازیس/درک-مبانی-پسوریازیس
psoriasis.org/support-and-community/?gclid=EAIaIQobChMIoOTxwcvmgAMV8gOtBh1DsQqmEAAYAyAAEgIYA_D_BwE