Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility رفتن به محتوای اصلی

هفته اعمال تصادفی مهربانی

«وقتی وارد کافی‌شاپ محلی خود می‌شوید یا سر کار می‌روید، چه کاری می‌توانید انجام دهید تا روز کسی را بسازید؟ پول قهوه را برای کسی که پشت سر شما ایستاده است بپردازید؟ لبخند بزنید و با کسی که در سالن رد می شود تماس چشمی برقرار کنید؟ شاید آن فرد روز سختی را سپری می کرد و با تصدیق او، بر زندگی او تأثیر گذاشته اید. هیچ برخوردی تصادفی نیست، بلکه فرصتی برای انتشار نور است.» - خاخام دانیل کوهن

آیا می دانستید که مهربان بودن برای شما خوب است سلامت? این می تواند شامل نشان دادن مهربانی شما به دیگران یا حتی مشاهده اعمال محبت آمیز در اطرافتان باشد. مهربانی می تواند با افزایش یا آزادسازی سروتونین، دوپامین، اندورفین و/یا اکسی توسین بر مغز شما تأثیر بگذارد. این مواد شیمیایی می توانند بر سطوح استرس، پیوند و رفاه کلی تأثیر مثبت بگذارند.

اکنون که می دانیم مهربانی چیزی فراتر از کار درست است، اما بر سلامت کلی ما تأثیر می گذارد، چگونه مهربانی بیشتری را در زندگی خود القا کنیم؟ به افتخار هفته اعمال تصادفی مهربانی، من و فرزندانم در یک چالش مهربانی فوریه شرکت می کنیم (چه راه عالی برای ایجاد مهارت های بچه ها در این فضا و تقویت مغز مثبت آنها)! این سایت چند پیشنهاد عالی برای توسعه چالش خود ارائه می دهد.

من با بچه های 8 و 5 ساله ام نشستیم تا برنامه 30 روزه خود را ترسیم کنیم. ما به پیشنهادها برای اعمال مهربانانه نگاه کردیم، ایده‌های مختلف را به طور جمعی مورد بررسی قرار دادیم، و پوستری برای ترسیم برنامه‌های ماه خود ایجاد کردیم. هر روز صبح و عصر آن را مرور می کنیم و روزی یک مورد را خط می زنیم. جلوی یخچال ما می ماند تا یادآور مهربانی با یکدیگر و اطرافیانمان باشد. امیدوارم بعد از 30 روز، اعمال محبت آمیز به یک عادت خانوادگی تبدیل شود. آنها آنقدر در ما جا افتاده اند که حتی به آن فکر نمی کنیم، فقط عمل می کنیم.

ما در هفته اول اعمال محبت آمیز خود هستیم و پس از شروع خشن (از مهربانی نکردن خواهر و برادر نسبت به یکدیگر)، فکر می کنم دیشب به موفقیت رسیدیم. بدون اینکه بپرسند، هر دو کتاب کوچکی برای معلمان خود ایجاد کردند. آنها داستان ها و نقاشی ها را خلق کردند و برای هر معلم یک تکه آب نبات از مجموعه شخصی خود (باقی مانده از تعطیلات زمستانی) گنجاندند.

در حالی که دیشب روی این فعالیت کار می کردند، خانه ساکت تر و آرام تر شد. سطح استرس من پایین آمد و زمان خواب بسیار آسان تر شد. امروز صبح آنها هدایای خود را بسته بندی کردند و با خوشحالی از خانه خارج شدند. تنها در چند روز، ما می توانیم شاهد افزایش رفاه و کاهش استرس جمعی خود باشیم. من احساس خستگی کمتری می کنم، که به من امکان می دهد بهتر در مقابل آنها ظاهر شوم. علاوه بر این، آنها برای کسی که برای آموزش روزانه آنها بسیار سخت تلاش می کند و احتمالاً اغلب برای آن تشکر نمی شود، کارهای خوبی انجام دادند. در حالی که می‌دانم فراز و نشیب‌هایی با این چالش پیش رو خواهد داشت، من مشتاقانه منتظر خانواده‌مان هستم که این عادت را به یک عادت مثبت تبدیل کنند که منجر به نتایج مثبت برای دیگران و جامعه شود.