Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility رفتن به محتوای اصلی

تعریف مجدد پذیرش اوتیسم: پذیرش پذیرش هر روز

اصطلاح اوتیسم بود مشتاق در اوایل قرن بیستم توسط یک روانپزشک آلمانی. در سالهای بلافاصله پس از آن، کمتر شناخته شده بود - و حتی کمتر شناخته شده بود. با گذشت زمان، این تعریف تکامل پیدا کرد تا اینکه به چیزی تبدیل شد که با دقت بیشتری آنچه را که ما امروز به عنوان اوتیسم می شناسیم منعکس می کند.

در دهه 80، با افزایش تشخیص ها همراه با آگاهی عمومی از این بیماری، رئیس جمهور رونالد ریگان اعلامیه ریاست جمهوری صادر کرد تعیین آوریل به عنوان ماه ملی آگاهی اوتیسم در سال 1988. این یک لحظه مهم بود، که نشان دهنده پیشرفت در آگاهی عمومی در مورد اوتیسم بود و دری را برای افراد مبتلا به اوتیسم برای داشتن زندگی غنی تر و رضایت بخشی باز کرد.

اصطلاح "آگاهی" در آن زمان معنی داشت. بسیاری از مردم هنوز درک کمی از اوتیسم داشتند. ادراکات آنها گاهی با کلیشه ها و اطلاعات نادرست تیره می شد. اما آگاهی فقط می تواند کارهای زیادی انجام دهد. امروزه، پیشرفت هایی در تلاش های مداوم برای تسهیل درک تا حدی به دلیل افزایش دسترسی به اطلاعات حاصل شده است. بنابراین، یک اصطلاح جدید بر آگاهی ارجحیت دارد: پذیرش.

در 2021، انجمن اوتیسم آمریکا توصیه می شود از ماه پذیرش اوتیسم به جای ماه آگاهی از اوتیسم استفاده کنید. به عنوان سازمان مدیر عامل آن را بیان کردآگاهی یعنی اینکه فردی مبتلا به اوتیسم است، در حالی که پذیرش شامل وارد کردن آن فرد در فعالیت ها و درون جامعه است. من از طریق تجربه داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم به طور مستقیم دیده ام که فقدان شمول چگونه به نظر می رسد. برای برخی آسان است که احساس کنند به سادگی با اقرار و درک اینکه فردی اوتیستیک است، «به اندازه کافی» انجام می دهند. پذیرش آن را یک قدم جلوتر می برد.

این گفتگو به ویژه در محل کار مرتبط است، جایی که تنوع تیم ها را تقویت می کند و مشارکت تضمین می کند که همه دیدگاه ها در نظر گرفته شوند. همچنین ارزش‌های اصلی ما از تنوع، برابری، و شمول، شفقت و همکاری را منعکس می‌کند.

بنابراین، چگونه می توانیم پذیرش اوتیسم را در محل کار تقویت کنیم؟ به گفته پاتریک باردسلی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل بنیاد طراحی طیف، چندین قدم وجود دارد که افراد و سازمان ها می توانند انجام دهند.

  1. به دنبال نظرات افراد مبتلا به اوتیسم باشید، به ویژه هنگامی که سیاست هایی را ایجاد می کنید که مستقیماً بر آنها تأثیر می گذارد.
  2. در محل کار خود و دیگران را در مورد اوتیسم و ​​نقاط قوت و چالش های افراد مبتلا به آن آموزش دهید.
  3. محیطی فراگیر ایجاد کنید که با نیازهای منحصر به فرد افراد مبتلا به اوتیسم سازگار باشد تا شانس عادلانه ای برای موفقیت داشته باشند.
  4. با سازمان‌های اوتیسم همکاری کنید که می‌توانند اطلاعات تایید شده و بینش ارزشمندی را در مورد سیاست‌های شرکت و موارد دیگر ارائه دهند.
  5. با شناخت و بزرگداشت عمدی تفاوت ها، فراگیری را در محل کار تقویت کنید.

در نهایت پذیرش بدون آگاهی امکان پذیر نیست. هر دو مولفه‌های کلیدی در سفر به افراد مبتلا به اوتیسم هستند که احساس کنند شامل و شنیده می‌شوند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که این احساسات فراتر از همکاران ما است و برای هر کسی که از طریق کار در کلرادو اکسس و زندگی روزمره با آنها در تماس هستیم صدق می کند.

وقتی به تجربیاتی که از طریق دریچه سفر برادرم به عنوان یک فرد مبتلا به اوتیسم در حال گشت و گذار در جهان داشتم فکر می کنم، می توانم پیشرفت هایی را که حاصل شده است ببینم. این یک یادآوری دلگرم کننده است که این حرکت را ادامه دهیم و جهان را به مکانی قابل قبول تر تبدیل کنیم.