قطعنامه سال نو
سنت تصمیم گیری های سال نو ریشه باستانی دارد. حدود 4,000 سال پیشبابلی ها سال نو خود را با قول به خدایان برای بازپرداخت بدهی ها و بازگرداندن اقلام قرض گرفته شده برای شروع مثبت سال جشن گرفتند. تمرین تصمیم گیری در طول قرن ها ادامه یافته و به سنت مدرن تعیین اهداف و تصمیمات شخصی در آغاز سال جدید تبدیل شده است.
من با تصمیمات سال نو رابطه عشق و نفرت داشته ام. هر سال همان تصمیم‌ها را می‌گرفتم و یکی دو ماه به آنها متعهد بودم، اما بعداً از بین می‌رفتند. قطعنامه‌هایی که من تعیین می‌کردم استانداردهای بالایی داشتند، بنابراین نمی‌توانم آنها را برای مدت طولانی بخشی از زندگی خود کنم. من به موازات تجربه باشگاه، جایی که در ابتدای سال شلوغ است، اما به تدریج با گذشت زمان کمتر می‌شود. چه چیزی در مورد قطعنامه ها وجود دارد که حفظ آنها را بسیار دشوار می کند؟
طرز فکر همه یا هیچ می تواند انفجار اولیه انگیزه را خاموش کند. این طرز فکر شامل این باور است که اگر نتوان کمال را حفظ کرد، به منزله شکست است و به جای پذیرش فرآیند منجر به تسلیم شدن می شود. تصمیم‌گیری‌ها می‌توانند فشارهای درونی ایجاد کنند، و باعث می‌شوند افراد احساس کنند که موظف به تعیین اهداف هستند، حتی اگر آماده یا مایل به ایجاد تغییرات نباشند. اغلب، ما اهداف بیش از حد بلندپروازانه ای برای خود تعیین می کنیم که می تواند منجر به ناامیدی شود و احساس شکست را تغذیه کند. ما بی تاب می شویم و تصمیمات خود را پیش از موعد رها می کنیم، فراموش می کنیم که تغییر زمان می برد و نتایج ممکن است به زمان نیاز داشته باشد تا قابل مشاهده باشد.
من متوجه شده ام که تصمیمات من اغلب به عوامل خارجی، مانند انتظارات و تأثیرات اجتماعی مرتبط است. آنها تصمیماتی نبودند که با کسی که می خواستم باشم صحبت کنند. تصمیمات من معمولاً نیاز به بررسی علت اصلی این بود که چرا تصمیم گرفتم. من به جای پرداختن به علل اساسی عادات، بر رفتارهای سطحی متمرکز بودم.
در نتیجه، نحوه برخوردم با سال جدید را تغییر داده ام. قطعنامه ها عمدتاً با ذهنیت شروع تازه جایگزین شده اند، تمرکز بر اینجا و اکنون و رها کردن. این به من انگیزه ای تازه می دهد و با ارزش هایم همسو می شود که به من کمک می کند به خودم وفادار بمانم. با پرورش ذهنیتی متعادل تر و واقع بینانه تر، می توانم روی رشد شخصی که تأثیر مثبتی بر زندگی شخصی و حرفه ای من دارد متمرکز بمانم.
برای کسانی که از سنت تصمیم گیری های سال نو قدردانی می کنند، در اینجا راه هایی برای تنظیم و حفظ تصمیمات موفقیت آمیز وجود دارد.
- یک هدف مشخص و قابل دستیابی را انتخاب کنید. به‌جای تصمیم‌گیری برای فعال‌تر شدن، که مبهم است، شاید سه روز در هفته ۲۰ دقیقه پیاده‌روی کنید.
- تصمیمات خود را محدود کنید در یک زمان روی یک هدف تمرکز کنید. رسیدن به هدف می تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد.
- از تکرار شکست های گذشته خودداری کنید. من سال ها سال به سال همان وضوح را داشتم، اما فاقد ویژگی بود. ممکن است به هدفم رسیده باشم اما به آن به عنوان یک موفقیت نگاه نکردم زیرا به اندازه کافی خاص نبودم.
- به یاد داشته باشید که تغییر یک فرآیند است. وقتی تصمیمات خود را بر روی عادات نامطلوب یا ناسالمی که قصد تغییر آن را داریم متمرکز می‌کنیم، نادیده می‌گیریم که شکل‌گیری این عادات سال‌ها طول می‌کشد و تغییر آن نیازمند زمان و تلاش است. باید صبور باشیم؛ اگر یک یا دو گام اشتباه مرتکب شویم، همیشه می‌توانیم به کار خود بازگردیم.
- دریافت پشتیبانی. در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید که هدف شما را پشتیبانی می کند. رفاقتی را توسعه دهید که به شما کمک می کند پاسخگو بمانید. اگر راحت هستید، تصمیم خود را با دوستان و/یا خانواده به اشتراک بگذارید تا به شما در رسیدن به هدفتان کمک کند.
- یاد بگیرید و تطبیق دهید. عقب‌نشینی یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که مردم از تصمیم خود صرف نظر می‌کنند، اما عقب‌نشینی بخشی از این فرآیند است. وقتی شکست‌ها در آغوش گرفته می‌شوند، می‌توانند یک فرصت یادگیری عالی برای «تاب‌آوری با وضوح» باشند.
خواه ما آرزوی بهبود رفاه خود را داشته باشیم، به دنبال فرصت‌های جدید باشیم یا ارتباطات معناداری را تقویت کنیم، جوهر تصمیم‌گیری در سال نو در مقصد و تکامل مستمر آن چیزی است که در حال تبدیل شدن هستیم. اینجا یک سال رشد، انعطاف پذیری و دنبال کردن واقعی ترین خودمان است. سال نو مبارک!