Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility رفتن به محتوای اصلی

بازگشت به مدرسه - ظروف می توانند منتظر بمانند.

سال تحصیلی جدید در راه است! احساسات من بین "وو-هو ، لطفاً فرزندم را ببر!" و "ای کاش می توانستم حباب بپیچم و او را برای همیشه در کنار خود حفظ کنم."

از یک سو ، این مادر بسیار هیجان زده است که به روال منظم تری بازگردد ، بر تعادل کار با "بازی" معلم در هنگام آموزش مجازی استرس نداشته باشد و ببیند دختر 6 ساله من مشتاق است که دوستان جدیدی پیدا می کند و یاد می گیرد. چیزهای جدید.

از طرفی من عصبی هستم. من نمی توانم احساس نگرانی در مورد اعزام او را برای آموزش حضوری در طول همه گیری از بین ببرم. این انتظار که/وقتی "کفش دیگر می افتد" اغلب مرا در شب بیدار می کند.

در اینجا نحوه برخورد من و دخترم با بازگشت به مدرسه آمده است:

  • اولویت بندی ما رفاه جسمی ، روحی و عاطفی، گوش دادن و تغذیه بدن ، ذهن و روح ما. مراقبت از خودخواهی نیست.
  • تمرکز بر روی مثبتدر حالی که یک برنامه احتمالی برای "چه-اگر" آماده می شود. به ورزشگاه نرسیدید؟ در اتاق نشیمن خود یک جشن رقص داشته باشید! کلر کوک به خوبی گفت: "اگر طرح A کار نکند ، الفبا 25 حرف دیگر دارد - اگر در ژاپن هستید 204".
  • رها کردن کمال و به خود لطف می بخشیم گاهی اوقات چرت آخر هفته یا صرف صبحانه برای شام تنها چیزی است که شما نیاز دارید. ظروف می توانند منتظر بمانند
  • بررسی با خانواده ، دوستان و یکدیگر. شبکه پشتیبانی اجتماعی ابزاری قدرتمند برای غلبه بر استرس و گذراندن دوران سخت است. اطراف خود را با افراد نشاط آور احاطه کنید.
  • درخواست کمک. این یکی به ویژه برای دخترم و من سخت است. این همه افتخار ناخوشایند این است که می خواهیم زنان قوی ، مستقل و همه کاره باشیم. واقعیت این است که همه ما گاهی به کمک احتیاج داریم و این ما را شگفت انگیز نمی کند.

والدین/مراقبان و بچه های عزیز: من شما را می بینم! باشد که در لحظات بزرگ و کوچک شادی را بیابید. و در روزهایی که احساس می کنید نمی توانید یک چیز دیگر را تحمل کنید ، آرامش را در این بدانید که تنها نیستید و ظرف ها می توانند منتظر بمانند.

منابع اضافی: