ადამიანის სულის მსოფლიო დღე
როცა ჩემი მხიარული ხუთი წლის ბავშვი ბაბუას კალთაზე იჯდა საიგონის აეროპორტში, ოჯახს ვტრაბახობდი, რომ მალე ჯიპში ჩავჯდები. სოფელში ჯიპები არ გვქონდა - მხოლოდ ტელევიზიით ჩნდებოდნენ. ყველა იღიმებოდა, მაგრამ ამავდროულად აცრემლებული იყო - უფროსებმა და უფროსებმა იცოდნენ, რომ მე და ჩემი მშობლები ოჯახის საგვარეულოში პირველები გავხდებოდით ემიგრაციაში ჩვენი მშვიდობიანი სოფლიდან უცნობში, უცნობსა და ამოუცნობში.
ახლომდებარე ლტოლვილთა ბანაკში კვირების გატარებისა და მრავალი მილის საჰაერო მოგზაურობის შემდეგ, დენვერში, კოლორადოში ჩავედით. ჯიპში ვერ ვიჯექი. ჩვენ გვჭირდებოდა საჭმელი და ქურთუკები ზამთარში თბილად შესანარჩუნებლად, ამიტომ ჩემმა მშობლებმა ჩამოტანილი 100 დოლარი დიდხანს არ გაგრძელებულა. მამაჩემის ყოფილი ომის მეგობრის სარდაფში დროებითი თავშესაფარი დაგვაკურთხა.
სანთლის შუქი, რაც არ უნდა პატარა იყოს, ანათებს ყველაზე ბნელ ოთახებშიც კი. ჩემი გადმოსახედიდან, ეს არის ჩვენი ადამიანური სულის უმარტივესი ილუსტრაცია – ჩვენს სულს მოაქვს სიცხადის დონე უცნობისკენ, სიმშვიდე – შფოთვა, სიხარული დეპრესიისთვის და ნუგეში – დაზიანებული სულებისთვის. მაგარ ჯიპზე ტარების იდეით დაკავებული, წარმოდგენაც არ მქონდა, რომ ჩასვლისთანავე მამაჩემის ტრავმაც მივიღეთ მრავალწლიანი სამხედრო აღზრდის ციხის ბანაკში და დედაჩემის წუხილის შემდეგ, როცა მან გაარკვია, თუ როგორ უნდა ჰქონოდა ჯანსაღი ორსულობა შეზღუდული შეზღუდვით. რესურსები. ჩვენ ასევე მოვიყვანეთ უმწეობის ჩვენი კოლექტიური განცდა - ძირითადი ენის არ ცოდნა ახალ კულტურასთან შეგუებისას და მარტოობა, როცა ოჯახს ძვირფასად ვკარგავთ სახლში.
სინათლე ჩვენს ცხოვრებაში, განსაკუთრებით ამ გადამწყვეტ ფაზაში, იყო ლოცვა. დღეში ორჯერ მაინც ვლოცულობდით, გაღვიძებისთანავე და ძილის წინ. თითოეულ ლოცვას ორი ძირითადი კომპონენტი ჰქონდა - მადლიერება იმისთვის, რაც გვქონდა და მომავლის იმედი. ლოცვით ჩვენმა სულებმა აჩუქეს შემდეგი:
- სწავლების საწყისები - სრული ნდობა და ნდობა უმაღლესი მიზნის მიმართ და ჩვენც, გვჯეროდეს, რომ ღმერთი სრულყოფილად მოგვაწოდებს ჩვენი გარემოებების მიუხედავად.
- მშვიდობის - მშვიდად ვიყოთ ჩვენი რეალობით და ფოკუსირება მოვახდინოთ იმაზე, რაც გვაკურთხეს.
- სიყვარული - სიყვარული, რომელიც აიძულებს ერთს აირჩიოს უმაღლესი სიკეთე მეორისთვის, ნებისმიერ დროს. უანგარო, უპირობო, აგაპე სახის სიყვარული.
- სიბრძნე - ამქვეყნიურ რესურსებთან დაკავშირებით მინიმუმამდე ცხოვრების გამოცდილებით, ჩვენ შევიძინეთ სიბრძნე, რომ გაერკვია, რა არის ნამდვილად მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში.
- Თვითკონტროლი – ჩვენ შევიმუშავეთ დისციპლინირებული ცხოვრების წესი და ფოკუსირებული ვიყავით დასაქმებისა და განათლების შესაძლებლობების მოპოვებაზე, ვიცხოვრეთ ფინანსურ შესაძლებლობებზე ბევრად დაბალი, როდესაც საქმე „სურვილებს“ ეხებოდა, თანხების დაჯავშნა კი ისეთი მნიშვნელოვანი საკითხებისთვის, როგორიცაა განათლება და საჭიროებები.
- მოთმინება – არსებული მდგომარეობის დაფასების და იმის აღიარების უნარი, რომ „ამერიკული ოცნება“ ასაშენებლად საჭიროებს დიდ დროს და ენერგიას.
- Joy - ჩვენ ძალიან გვიხაროდა შესაძლებლობა და პრივილეგია გვქონოდა ახალი სახლი შეერთებულ შტატებში და კურთხევით, რომ გვქონდეს ეს ახალი გამოცდილება ერთად, როგორც ოჯახი. ჩვენ გვქონდა ჯანმრთელობა, ინტელექტი, ოჯახი, ღირებულებები და სული.
სულის ეს საჩუქრები სიუხვის აურას აძლევდა შეზღუდვებს შორის. მზარდი მტკიცებულება არსებობს გონების, ლოცვისა და მედიტაციის სარგებლიანობის შესახებ. ბევრი რეპუტაციის მქონე ორგანიზაცია, მათ შორის ამერიკის ფსიქოლოგთა ასოციაცია და კომპლექსური პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის (CPTSD) ფონდიადასტურებენ, რომ გონებამახვილობა, ლოცვა და მედიტაცია, რეგულარულად პრაქტიკაში, ეხმარება პრაქტიკოსს ჰქონდეს ფოკუსირების უნარი, უფრო მშვიდი ემოციები და გაზრდილი გამძლეობა, სხვა სარგებელს შორის. ჩემი ოჯახისთვის რეგულარულმა ლოცვამ დაგვეხმარა შეგვეხსენებინა ჩვენი მიზანი და მოგვცა ყოველდღიური თავდაჯერებულობა, რომ გვეძია ახალი შესაძლებლობები, ავაშენოთ ჩვენი ქსელი და გავითვალისწინოთ რისკები ჩვენი ამერიკული ოცნების რეალიზაციისთვის.
ადამიანის სულის მსოფლიო დღე დაიწყო 2003 წელს მაიკლ ლევის მიერ, რათა წაახალისოს ადამიანები იცხოვრონ მშვიდობიანად, შემოქმედებითად და მიზანმიმართულად. 17 თებერვალი არის იმედის აღსანიშნავად, ცნობიერების მიწოდებისა და ჩვენი ჯადოსნური და სულიერი ნაწილის გაძლიერების დღე, რომელიც ხშირად დავიწყებული ხდება დატვირთული ცხოვრების ფონზე. არტურ ფლეტჩერის ციტატით შთაგონებული, „გონება საშინელებაა, რომელიც ფუჭად უნდა დაიხარჯოს“, მე განვაგრძობდი: „სულის უგულებელყოფა საშინელებაა“. მე მოვუწოდებ თითოეულ ადამიანს დაუთმოს დრო, ყურადღება და საზრდო თქვენს სულს ადამიანის სულის მსოფლიო დღეს და თქვენი ცხოვრების ყოველ მეორე დღეს. შენი სული არის სანთლის შუქი, რომელიც გიბიძგებს ბნელ სივრცეში, შუქურა ქარიშხლებს შორის, რომელიც გიბიძგებს სახლში, და შენი ძალისა და მიზნის მცველი, განსაკუთრებით მაშინ, როცა დაივიწყე შენი ღირებულება.