Luisterboekwaarderingsmaand

Als kind, wanneer mijn gezin en ik lange autoritten maakten, lazen we boeken hardop om de tijd te doden. Als ik 'wij' zeg, bedoel ik 'ik'. Ik las urenlang tot mijn mond droog werd en mijn stembanden uitgeput raakten terwijl mijn moeder reed en mijn jongere broer luisterde.
Elke keer als ik een pauze nodig had, protesteerde mijn broer met: "Nog één hoofdstuk!" Nog een hoofdstuk zou veranderen in nog een uur lezen totdat hij eindelijk genade toonde of totdat we onze bestemming bereikten. Wat het eerst kwam.

Toen maakten we kennis met luisterboeken. Hoewel audioboeken al bestaan ​​sinds de jaren 1930, toen de American Foundation for the Blind begon met het opnemen van boeken op vinylplaten, hadden we nooit echt nagedacht over het formaat van audioboeken. Toen ieder van ons eindelijk een smartphone kreeg, begonnen we in audioboeken te duiken, en die vervingen mijn lezen tijdens die lange autoritten. Op dit moment heb ik duizenden uren aan audioboeken en podcasts beluisterd. Ze zijn een onderdeel van mijn dagelijks leven geworden en zijn geweldig voor mijn aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD). Ik verzamel nog steeds graag boeken, maar ik heb niet vaak de tijd of zelfs maar de aandachtsspanne om lang te gaan zitten lezen. Met audioboeken kan ik multitasken. Als ik aan het schoonmaken ben, de was aan het doen ben, aan het koken ben of zo ongeveer iets anders aan het doen ben, is er hoogstwaarschijnlijk een audioboek op de achtergrond actief om mijn geest bezig te houden, zodat ik gefocust kan blijven. Zelfs als ik alleen maar puzzelspelletjes op mijn telefoon speel, is het hebben van een audioboek om naar te luisteren een van mijn favoriete manieren om te ontspannen.

Misschien denk je dat luisteren naar audioboeken 'vals spelen' is. Dat gevoel had ik in het begin ook. Je laten voorlezen in plaats van jezelf voorlezen? Dat telt niet als het boek gelezen te hebben, toch? Volgens een studies aan de University of California, Berkeley, gepubliceerd door het Journal of Neuroscience, ontdekten onderzoekers dat dezelfde cognitieve en emotionele gebieden in de hersenen werden geactiveerd, ongeacht of de deelnemers naar een boek luisterden of lazen.

Dus echt, er is geen verschil! Je neemt hetzelfde verhaal in je op en verkrijgt hoe dan ook dezelfde informatie. Bovendien maken audioboeken lezen toegankelijker voor mensen met een visuele beperking of neurologische aandoeningen zoals ADHD en dyslexie.

Er zijn ook gevallen waarin de verteller bijdraagt ​​aan de ervaring! Ik luister bijvoorbeeld naar het meest recente boek in de serie 'The Stormlight Archive' van Brandon Sanderson. De vertellers voor deze boeken, Michael Kramer en Kate Reading, zijn fantastisch. Deze boekenreeks was al mijn favoriet, maar hij wordt naar een hoger niveau getild door de manier waarop dit stel leest en de moeite die ze steken in hun stemacteurs. Er is zelfs discussie over de vraag of audioboeken als een kunstvorm kunnen worden beschouwd, wat niet verwonderlijk is gezien de tijd en energie die het maken ervan kost.

Als je het niet kon zeggen, ik ben dol op audioboeken, en juni is de maand van de waardering van luisterboeken! Het is gemaakt om het audioboek-formaat onder de aandacht te brengen en het potentieel ervan te erkennen als een toegankelijke, leuke en legitieme vorm van lezen. Dit jaar bestaat het 25-jarig jubileum en wat is een betere manier om dit te vieren dan door naar een audioboek te luisteren?