COVID-19, Comfort Food en Connections

Ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat het vakantieseizoen 2020 niet iets is dat iemand verwachtte en ik vermoed dat ik niet de enige ben die zich de afgelopen negen maanden heeft gewend tot troostmaaltijden. Ik heb behoorlijk wat patat en ijs gehad in de stress van quarantaines, tekorten aan toiletpapier, virtueel leren voor mijn eerste klasser en geannuleerde reisplannen.

Als het gaat om de feestdagen dit jaar, is het comfortvoedsel waar ik naar verlang iets anders. Natuurlijk kan eten je buik vullen. Maar ik ben op zoek naar het voedsel dat ook mijn hart en ziel kan vullen. Natuurlijk, frites zijn geweldig aan het einde van een zware dag, maar er zijn niet genoeg frites in de wereld voor wat COVID-19 ons allemaal dit jaar heeft aangedaan. We hebben meer nodig dan lege calorieën waardoor we ons slechts vijf minuten beter voelen. Dit jaar hebben we voedsel nodig dat iets meer betekent. We hebben voedsel nodig dat ons met anderen verbindt.

Denk aan enkele van uw dierbaarste herinneringen die met eten te maken hebben - of het nu eten is dat u herinnert aan uw kindertijd, uw familieleden of uw vrienden. Denk aan de tradities in uw gezin, of het nu gaat om tamales of het feest van de zeven vissen op kerstavond, latkes bij Hannukah of erwten met zwarte ogen op nieuwjaarsdag. Of misschien is het niet iets zelfgemaakts - misschien is het de favoriete pizzeria of bakkerij van uw gezin. Voedsel, smaken en geuren kunnen krachtige emotionele verbindingen hebben. En het is geen toeval - uw reukzintuigen hebben sterke verbindingen met de delen van uw hersenen die verantwoordelijk zijn voor emotie en geheugen.

Voor mij denk ik aan de chocolade-marshmallow-snoepjes die mijn oma altijd met kerst maakte. Of de kaasbal die mijn andere oma naar bijna elke familiebijeenkomst zou brengen. Of de cocktailgehaktballetjes die mijn moeder voor feestjes zou maken. Ik denk aan de Texas-lakencake die altijd lijkt te zijn op de avonden dat we met onze goede vrienden doorbrengen, lachend totdat we niet kunnen ademen. Ik denk aan de hartige stoofschotels en soepen die ik at met mijn beste vriend in Ierland de zomer voordat we naar de universiteit gingen. Ik denk aan de ananassorbet die ik tijdens mijn huwelijksreis op Hawaï uit een kokosnootschelp at aan de kant van de weg.

Als we dit jaar fysiek niet samen kunnen zijn, gebruik dan die olfactorische krachten om de herinneringen en emoties te kanaliseren om je te verbinden met de mensen met wie je niet kunt zijn. Gebruik de kracht van voedsel om die persoonlijke connecties te voelen die we allemaal missen. Kook, bak en eet het voedsel dat je hart verwarmt en je ziel van binnenuit vult. En voel je vrij om de regels te overtreden terwijl je bezig bent (niet de COVID-19-regels natuurlijk - draag je masker, sociale afstand, was je handen, minimaliseer de interactie met mensen buiten je huishouden). Maar al die vermeende voedselregels? Breek die zeker - Eet cake als ontbijt. Maak ontbijt voor het avondeten. Ga picknicken op de grond. Denk aan het voedsel dat je vreugde zal schenken en dat je herinnert aan de mensen van wie je houdt, en vul je dag er tot de rand mee.

Dit jaar zullen de feestdagen van mijn familie niet groots en groots zijn. Maar dat betekent niet dat we alleen zullen zijn en dat betekent niet dat het niet zinvol zal zijn. Er wordt lasagne gemaakt met het spaghettisausrecept van de overleden grootmoeder van mijn man. Met het lookbrood dat mijn vriendin Cheriene me leerde maken toen we weer op de graduate school zaten en om beurten voor elkaar te koken in plaats van alleen te koken. Als ontbijt eten we de wentelteefjes en hash browns, net zoals mijn familie zou maken voor de gigantische brunch met al mijn neven, nichten, tantes en ooms elke kerstochtend toen ik een kind was. Ik breng kerstavond door met het bakken en versieren van suikerkoekjes met mijn kinderen, ze alle hagelslag laten gebruiken die ze willen, en ze helpen hun meest favoriete koekjes te kiezen om naar de kerstman te vertrekken.

Het is niet gemakkelijk als we tijdens de vakantie niet samen kunnen zijn. Maar zoek het voedsel dat je doet denken aan de mensen van wie je houdt. Maak selfies terwijl je aan het koken bent en laat je vrienden en familie weten dat je aan hen denkt. Maak goodie bags voor bij vrienden. Stel zorgpakketten met koekjes samen om in de post naar een langeafstandsgezin te sturen.

En misschien staat er eten op je vakantietafel dat je doet denken aan iemand die je geen selfie meer kunt sturen of niet meer kunt bellen. Dat is oké - kruip lekker tegen die herinneringen aan als een warme deken en word gezellig. Je bent niet de enige; alleen al schrijven over de kaasbal van mijn oma brengt tranen in mijn ogen. Ik mis haar vreselijk, maar ik verlang ook naar de dingen die me aan haar herinneren.

Ik denk dat we allemaal hunkeren naar de dingen die ons verbinden, ons herinneren aan de mensen die we niet elke dag meer kunnen zien. Leun erin - vul je keuken, vul je ziel.

En eet stevig.