Zelfgemaakte Koekjesdag
Bakken is nooit mijn ding geweest. Ik geniet nogal van koken, vanwege het gebrek aan wetenschap. Als het recept een beetje flauw aanvoelt, strooi er dan nog wat knoflook of peper over. Als je een ui hebt staan, is dat misschien een leuke toevoeging aan het gerecht. U kunt creatief worden en direct wijzigingen aanbrengen. Bakken omvat meten, exacte temperaturen en timing - het is naar mijn mening een precieze bewerking met een stuk minder creativiteit. Maar als het tijd is voor vakantiekoekjes, heeft bakken een speciale plaats in mijn herinneringen.
Als kind was het een bijzonder ritueel rond de kerst. Ik groeide op als enig kind en heb een neef die als een zus voor me is. Onze moeders zijn zussen en zijn hecht, en we zijn slechts een jaar uit elkaar, dus we deden vaak dingen samen als moeder-dochterduo's. Een van deze dingen was het versieren van suikerkoekjes. Toen we klein waren, bakten onze moeders en deden we de decoratie. Het is duidelijk dat ons handige werk met de kers op jonge leeftijd niet geweldig was (ik betwijfel of ik tegenwoordig veel beter ben), maar mijn tante, die kunstenaar is en vroeger bij Cookies By Design werkte, heeft ons altijd verrast met haar creaties.
Toen ik ouder werd en uit Chicago verhuisde, begon mijn moeder me in Colorado te bezoeken voor mijn verjaardag, die half december is. Ik heb jaren in de nieuwsindustrie gewerkt, wat betekende dat ik werkvakanties moest hebben en alleen vakantie mocht krijgen op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt. Dus een verjaardag die precies tussen Thanksgiving en Kerstmis valt, was perfect omdat niemand anders om vrije tijd vroeg als mijn moeder op bezoek was. Elk jaar bakten we samen koekjes terwijl ze in de stad was. Mijn moeder en ik kunnen goed met elkaar overweg, maar niet altijd als het erop aankomt om samen in de keuken te staan. We hebben allemaal onze eigen manier van doen en we zijn allebei koppig. Dus tijdens het meten van onze bloem en suiker en het rollen van ons deeg, is er altijd gekibbel. Ze vertelt me dat mijn metingen niet zo nauwkeurig zijn als ze zouden moeten zijn, en ik zeg haar dat ze te gespannen is. Maar ik zou die vakantie-bakdagen voor niets willen ruilen.
Elk jaar zaten we in afwachting van haar bezoek samen aan de telefoon om uit te zoeken welke recepten we dat jaar wilden maken. Mijn moeder heeft een behoorlijke verzameling recepten voor kerstkoekjes die ze in de loop der jaren heeft samengesteld. Dan zouden we samen boodschappen doen en een middag bakken. Ik kan me de vakantie niet voorstellen zonder. Als mijn moeder terugkeerde naar Chicago, zouden er zoete lekkernijen en koektrommels achterblijven, als aandenken aan haar bezoek.
Door de jaren heen heb ik bakartikelen verzameld, altijd met ons bakavontuur in gedachten. Ik heb een elektrische mixer, een deegroller, mengkommen en extra bakplaten aangeschaft.
Dit jaar is mijn moeder naar Colorado verhuisd, wat de jaarlijkse traditie nog specialer maakt. Nu, in plaats van een langlaufreis te organiseren, kan ze op elk moment bij mij komen om koekjes te bakken.
Hier is een van de recepten die mijn moeder en ik vaak samen maken, misschien kan het ook een onderdeel worden van jouw wintertradities:
“Toffeebars”
1 kop boter, verzacht
1 kopje bruine suiker
2 bekers meel
1 tsp. vanille
10 oz. reep melkchocolade
Gehakte noten (optioneel)
- Klop boter. Voeg bruine suiker, bloem en vanille toe en klop tot gecombineerd.
- Verspreid in ingevette 13 "x9" x2 "pan. Druk naar beneden, medium stevig.
- Bak op 375 graden gedurende 12-15 minuten of tot ze bruin zijn.
- Smelt chocolade in een dubbele boiler (of een kleine pan voor de chocolade die in een grotere pan met kokend water wordt geplaatst. Het water moet ongeveer halverwege de zijkant van de kleinere pan reiken, maar het water mag niet hoog genoeg zijn om in de pan met chocolade te komen ).
- Verspreid vervolgens de gesmolten 10 oz. reep melkchocolade over de bovenkant van het pankoekje terwijl het warm is.
- Bestrooi eventueel met gehakte noten.
- Snijd in vierkanten terwijl het warm is.