Maand voor geestelijke gezondheid

Het hele jaar door krijgen veel waardevolle onderwerpen een speciale maand van 'bewustzijn'. Mei is Mental Health Awareness Month. Geestelijke gezondheid is een onderwerp dat mij na aan het hart ligt, zowel professioneel als persoonlijk. Ik ben sinds 2011 een gediplomeerd therapeut. Ik heb langer in de geestelijke gezondheidszorg gewerkt en heb nog langer met psychische problemen geleefd. Ik begon antidepressiva te nemen voor zowel depressie als angst terwijl ik op de universiteit zat en in 2020, op 38-jarige leeftijd, kreeg ik voor het eerst de diagnose ADHD. Achteraf gezien 20/20 zijnde, en wetende wat ik nu weet, kan ik terugkijken en zien dat mijn geestelijke gezondheidsproblemen al sinds mijn kindertijd aanwezig zijn. Wetende dat mijn reis niet uniek is en dat verlichting van depressie, verschillende vormen van angst en andere problemen zoals ADHD soms pas op latere leeftijd komt, lijkt me het idee van bewustzijn van geestelijke gezondheid tweeledig. Er is een collectieve behoefte aan meer bewustzijn rond geestelijke gezondheid, maar er is ook een dieper, individueel bewustzijn dat moet plaatsvinden.

Het idee waaruit dit bericht is ontstaan, dat je niet weet wat je niet weet omdat je het niet weet, kan niet meer waar zijn dan als het gaat om geestelijke gezondheid, of beter gezegd, psychische aandoeningen. Op dezelfde manier dat iemand die nog nooit een depressieve episode of verlammende angst heeft meegemaakt alleen een empathische en weloverwogen schatting kan maken over hoe het is, kan iemand die het grootste deel van zijn leven heeft geleefd met een brein dat chemisch uit balans is, een een moeilijke tijd om te herkennen wanneer iets niet helemaal goed is. Pas wanneer medicatie en therapie het probleem oplossen en men het leven kan ervaren met een chemisch gebalanceerd brein en nieuw ontwikkeld inzicht door therapie, worden degenen die lijden aan problemen zoals chronische depressie en angst volledig bewust dat er iets mis was in het begin. plaats. Het is alsof je een bril op sterkte opzet en voor het eerst duidelijk ziet. Voor mij betekende voor het eerst duidelijk zien dat ik over de snelweg kon rijden zonder pijn op de borst en dat ik geen plaatsen hoefde te missen omdat ik te angstig was om te rijden. Op 38-jarige leeftijd, met behulp van focusmedicatie, was duidelijk zien beseffen dat het niet zo moeilijk was om de focus en motivatie te behouden om taken te voltooien. Ik realiseerde me dat ik niet lui en minder capabel was, ik had een tekort aan dopamine en leefde met een brein dat tekortkomingen heeft die verband houden met het uitvoerend functioneren. Mijn eigen werk in therapie heeft genezen wat medicatie nooit zou kunnen oplossen en heeft me een meer medelevende en effectieve therapeut gemaakt.

In mei, toen ik heb nagedacht over wat het belang van bewustmaking van geestelijke gezondheidsproblemen voor mij betekent, realiseer ik me dat dit betekent dat ik me moet uitspreken. Het betekent een stem zijn die stigma helpt verminderen en mijn ervaring delen, zodat iemand anders ook kan beseffen dat er iets in hun brein niet helemaal klopt en hulp zoekt. Want waar bewustzijn is, is vrijheid. Vrijheid is de beste manier om te beschrijven hoe het voelt om te leven zonder constante angst en de donkere wolk van depressie.