Mijn jodendom eren
Elk jaar op 27 januari is het Internationale Holocaustherdenkingsdag, waarop de wereld de slachtoffers herdenkt: meer dan zes miljoen joden en miljoenen anderen. De Holocaust was volgens het United States Holocaust Memorial Museum “de systematische, door de staat gesteunde vervolging van en moord op zes miljoen Europese Joden door het nazi-Duitse regime en zijn bondgenoten en collaborateurs.” Het museum definieert de tijdlijn van de Holocaust als 1933 tot 1945, beginnend toen de nazi-partij aan de macht kwam in Duitsland en eindigde toen de geallieerden nazi-Duitsland versloegen in de Tweede Wereldoorlog. Het Hebreeuwse woord voor catastrofe is sho'ah (שׁוֹאָה) en dit wordt vaak gebruikt als een andere naam voor de holocaust (de Shoah).
De Holocaust begon niet met genocide; het begon met antisemitisme, waaronder de uitsluiting van joden uit de Duitse samenleving, discriminerende wetten en gericht geweld. Het duurde niet lang voordat deze antisemitische maatregelen escaleerden tot genocide. Helaas, hoewel de Holocaust lang geleden plaatsvond, is antisemitisme nog steeds wijdverspreid in onze huidige wereld, en het voelt alsof het is geweest in opkomst tijdens mijn leven: beroemdheden ontkennen dat de holocaust ooit heeft plaatsgevonden, er was een angstaanjagende aanval op een synagoge in Pittsburgh in 2018, en er is vandalisme geweest op joodse scholen, gemeenschapscentra en gebedshuizen.
Mijn eerste baan na mijn studie was coördinator communicatie en speciale projecten Cornell Hillel, een tak van Hillel, een internationale joodse studentenvereniging. Ik heb veel geleerd over communicatie, marketing en evenementenplanning bij deze baan, en ik heb zelfs enkele beroemde Joodse mensen ontmoet, waaronder Olympisch turnster Aly Raisman, acteur Josh Peck, journalist en auteur Irin Carmon, en, mijn persoonlijke favoriet, acteur Jos Radnor. Ik kreeg ook een vroege vertoning te zien van de krachtige film “Ontkenning”, Een bewerking van het waargebeurde verhaal van professor Deborah Lipstadt die moet bewijzen dat de Holocaust echt heeft plaatsgevonden.
Helaas waren we ook ontvangers van antisemitisme. We hielden altijd onze High Holiday (Rosh Hashanah en Yom Kippur - de twee grootste feestdagen van het joodse jaar) diensten op meerdere locaties op de campus, en in mijn tweede jaar besloot iemand een hakenkruis te schilderen op het gebouw van de studentenvereniging waar ze wisten dat onze diensten die avond zouden zijn. Hoewel er verder niets gebeurde, was dit een eng en ernstig incident, en het was schokkend voor mij. Ik ben opgegroeid met het leren over de Holocaust en antisemitisme in het algemeen, maar ik had nog nooit zoiets uit de eerste hand meegemaakt.
Ik ben opgegroeid in Westchester County in New York, ongeveer een uur ten noorden van Manhattan, wat volgens de Westchester Joodse Raad, is de achtste grootste Joodse provincie in de Verenigde Staten, met 150,000 joden, ongeveer 60 synagogen en meer dan 80 joodse organisaties. Ik ging naar de Hebreeuwse school, had een Bat Mitswa toen ik 13 was en had veel vrienden die ook Joods waren. Voor de universiteit ging ik naar Binghamton University in New York, dat is ongeveer 30% Joods. Geen van deze statistieken kwam echt als een verrassing, want vanaf 2022 8.8% van de staat New York was joods.
Toen ik in 2018 naar Colorado verhuisde, ervoer ik een grote cultuurshock en was ik verrast door de kleinere joodse bevolking. Alleen vanaf 2022 1.7% van de staat was joods. Omdat ik in het metrogebied van Denver woon, de thuisbasis van 90,800 Joden vanaf 2019, er zijn enkele synagogen in de buurt en supermarkten hebben nog steeds de neiging om bekende koosjere en vakantieartikelen op voorraad te houden, maar het voelt nog steeds anders. Ik heb nog niet veel andere Joodse mensen ontmoet en heb nog geen synagoge gevonden die bij mij past, dus het is aan mij om erachter te komen hoe ik op mijn eigen manier Joods kan zijn.
Er is geen goede of foute manier om je als joods te identificeren. Ik houd niet koosjer, houd me niet aan de Sjabbat, en ik kan fysiek vaak niet vasten op Yom Kippur, maar ik ben nog steeds Joods en daar trots op. Toen ik jonger was, ging het erom de feestdagen met mijn gezin door te brengen: appels en honing eten bij mijn tante thuis voor Rosj Hasjana (het Joodse nieuwjaar); lijden door samen te vasten op Yom Kippur en de uren af te tellen tot zonsondergang zodat we konden eten; familie die vanuit het hele land reist om samen te zijn Pasen seders (mijn persoonlijke favoriete feestdag); en verlichting Chanoeka kaarsen met mijn ouders, tantes, ooms en neven en nichten wanneer mogelijk.
Nu ik ouder ben en niet meer op korte rijafstand van familie woon, zijn de vakanties die we samen doorbrengen steeds minder en verder weg. Ik vier de feestdagen op een andere manier als we niet samen zijn, en door de jaren heen heb ik geleerd dat dat oké is. Soms betekent dit het hosten van een Pesach seder of maken latkes voor mijn niet-joodse vrienden (en hen leren dat de perfecte latke-combinatie zowel appelmoes als appelmoes is en zure room), soms betekent het dat je in het weekend een bagel en lox-brunch eet, en andere keren betekent het FaceTimen met mijn familie in New York om Chanoeka-kaarsen aan te steken. Ik ben er trots op joods te zijn en dankbaar dat ik mijn jodendom op mijn eigen manier kan eren!
Manieren om de Internationale Herdenkingsdag voor de Holocaust te observeren
- Bezoek persoonlijk of online een Holocaustmuseum.
- Het Mizel Museum in Denver is alleen op afspraak geopend, maar u kunt er veel van leren van de ook als u niet in de gelegenheid bent om het museum te bezoeken.
- Het United States Holocaust Memorial Museum heeft een educatieve virtuele tour op hun programma staan van de.
- Yad Vashem, het World Holocaust Remembrance Center, gevestigd in Israël, heeft ook een educatieve virtuele rondleiding YouTube.
- Doneer aan een Holocaustmuseum of een overlevende.
- De blauwe kaart is een liefdadigheidsinstelling die financiële steun geeft aan overlevenden van de Holocaust.
- De Joodse Federaties van Noord-Amerika help de ~80,000 overlevenden van de holocaust die in de Verenigde Staten wonen.
- Zoek naar familieleden. Als je familieleden wilt vinden die verloren zijn gegaan in de Holocaust en die vandaag nog in leven zijn, ga dan naar:
- Meer informatie over het jodendom.