Werelddag van de menselijke geest

Terwijl mijn vrolijke vijfjarige zelf op de schoot van mijn opa zat op het vliegveld in Saigon, schepte ik tegen de familie op dat ik binnenkort in een jeep mag rijden. We hadden geen Jeeps in het dorp – die verschenen alleen op televisie. Iedereen glimlachte en huilde tegelijkertijd - degenen die ouder en wijzer waren, wisten dat mijn ouders en ik op het punt stonden de eersten in de familielijn te zijn die vanuit ons vredige dorp emigreerden naar het onbekende, onbekende en onbekende.

Na weken in een nabijgelegen vluchtelingenkamp en vele kilometers vliegreizen te hebben doorgebracht, kwamen we aan in Denver, Colorado. Ik heb niet in een jeep mogen rijden. We hadden eten en jassen nodig om warm te blijven in de winter, dus de $ 100 die mijn ouders meebrachten duurde niet lang. We waren gezegend met tijdelijk onderdak in de kelder van mijn vaders voormalige oorlogsmaatje.

Een licht op een kaars, hoe klein ook, schijnt helder, zelfs in de donkerste kamers. Vanuit mijn perspectief is dit de eenvoudigste illustratie van onze menselijke geest - onze geest brengt een niveau van helderheid in het onbekende, rust in angsten, vreugde in depressie en troost in gekwetste zielen. In beslag genomen door het idee om in een coole jeep te rijden, had ik geen idee dat we bij onze aankomst ook het trauma van mijn vader meebrachten na meerdere jaren van militair heropvoedingsgevangeniskamp en de zorgen van mijn moeder toen ze erachter kwam hoe ze een gezonde zwangerschap kon hebben met beperkte bronnen. We brachten ook onze collectieve gevoelens van hulpeloosheid met zich mee – het niet kennen van de primaire taal terwijl we acclimatiseren aan een nieuwe cultuur, en eenzaamheid terwijl we onze familie thuis heel erg missen.

Het licht in ons leven, vooral in deze cruciale fase, was het gebed. We baden minstens twee keer per dag, bij het opstaan ​​en voor het slapen gaan. Elk gebed had twee hoofdcomponenten: dankbaarheid voor wat we hadden en hoop voor de toekomst. Door gebed schonken onze geesten het volgende:

• Geloof - volledig vertrouwen en vertrouwen in een hoger doel, en voor ons, vertrouwen dat God volledig zal voorzien, ongeacht onze omstandigheden.
• Vrede - op je gemak zijn met onze realiteit en ons concentreren op waar we gezegend mee waren.
• Liefde – het soort liefde dat ervoor zorgt dat de een te allen tijde het hoogste goed voor de ander kiest. De onzelfzuchtige, onvoorwaardelijke liefde met open mond.
• Wijsheid – nadat we hebben ervaren dat we leven met het absolute minimum aan wereldse hulpbronnen, hebben we de wijsheid verworven om te onderscheiden wat er echt toe doet in het leven.
• Zelfbeheersing – we ontwikkelden een gedisciplineerde levensstijl en concentreerden ons op het verkrijgen van kansen op werk en onderwijs, waarbij we ver onder de financiële middelen leefden als het ging om 'wensen', terwijl we geld reserveerden voor belangrijke zaken zoals onderwijs en benodigdheden.
• Geduld - het vermogen om de huidige staat te waarderen en te accepteren dat de "Amerikaanse droom" veel tijd en energie nodig heeft om te bouwen.
• Vreugde - we waren dolblij met de kans en het voorrecht om een ​​nieuw huis in de Verenigde Staten te hebben, en de zegen om deze nieuwe ervaring samen als gezin te hebben. We hadden onze gezondheid, intellect, familie, waarden en geest.

Deze gaven van de geest zorgden voor een aura van overvloed te midden van beperkingen. Er is groeiend bewijs van de voordelen van mindfulness, gebed en meditatie. Veel gerenommeerde organisaties, waaronder de American Psychological Association en Complex Post-Traumatic Stress Disorder (CPTSD) Foundation, bevestig dat mindfulness, gebed en meditatie, wanneer ze regelmatig worden beoefend, de beoefenaar helpt om onder meer beter te kunnen focussen, emoties te kalmeren en veerkrachtiger te worden. Voor mijn familie herinnerde regelmatig gebed ons aan ons doel en gaf het ons het dagelijkse vertrouwen om nieuwe kansen te zoeken, ons netwerk op te bouwen en berekende risico's te nemen om onze Amerikaanse droom te verwezenlijken.

Werelddag van de menselijke geest werd in 2003 opgericht door Michael Levy om mensen aan te moedigen vreedzaam, creatief en doelgericht te leven. 17 februari is een dag om hoop te vieren, bewustwording te creëren en het magische en spirituele deel van ons te versterken dat vaak wordt vergeten te midden van een druk leven. Geïnspireerd door het citaat van Arthur Fletcher: "Een geest is verschrikkelijk om te verspillen", zou ik verder zeggen: "De geest is verschrikkelijk om te verwaarlozen." Ik moedig iedereen aan om tijd, aandacht en voeding aan je geest te geven op Werelddag van de Menselijke Geest en elke andere dag van je leven. Je geest is het licht op de kaars die je de weg wijst in een donkere ruimte, de vuurtoren in een storm die je naar huis leidt, en de bewaker van je kracht en doel, vooral als je bent vergeten wat je waard bent.