Nationale Werkende Moeders Dag
Kinderen krijgen en moeder worden was het moeilijkste, mooiste, hartvervullende en tijdrovende wat ik ooit heb gedaan. Toen ik mijn eerste zoon kreeg, had ik het geluk dat ik parttime kon gaan werken, zodat ik thuis ook ruimschoots bij hem kon zijn. Nu ik twee kinderen heb, is de strijd om het evenwicht tussen werk en leven en het moederleven zeker te vergroten. Mijn oudste worstelt met chronische gezondheidsproblemen, waarvoor een aantal ziekenhuisbezoeken en doktersafspraken nodig zijn. Ik heb het geluk dat ik een ondersteunend team op het werk heb en genoeg vrije tijd om hem de zorg te geven die hij nodig heeft. Maar niet al mijn vrienden hebben zoveel geluk. Veel van mijn vrienden hebben al hun betaalde vrije tijd opgebruikt met zwangerschapsverlof. Als hun kinderen ziek worden, moeten ze uitzoeken of ze onbetaald verlof kunnen nemen, of ze op de een of andere manier naast een ziek kind kunnen werken of kinderopvang kunnen vinden. De meesten van ons hadden maar 12 weken thuis om te herstellen van de geboorte en tijd door te brengen met onze nieuwe baby, maar sommige van mijn vrienden konden er maar zes weken over doen.
Toen ik voor het eerst begon te schrijven over het zijn van een werkende moeder, dacht ik na over de aantrekkingskracht van werktaken en de behoeften van mijn kinderen; deadlines halen en vergaderingen bijwonen, terwijl ik tegelijkertijd de was opvouw en mijn peuterlunch maak. Ik werk op afstand en hoewel een van mijn zoons fulltime in de kinderopvang zit, is mijn andere zoon nog steeds thuis bij mij. Ik zal niet liegen, het is veel. Sommige dagen ga ik naar vergaderingen met mijn zoon op schoot, en sommige dagen kijkt hij veel te veel tv. Maar hoe meer ik nadacht over de term 'werkende moeder', hoe meer ik me realiseerde dat, ongeacht een betaalde baan 'buitenshuis', alle moeders (en verzorgers) werken. Het is een 24/7 baan, zonder betaald verlof.
Ik denk dat het belangrijkste punt van Nationale Werkende Moeders Dag waaraan ik iedereen wil herinneren, is dat elke moeder een werkende moeder is. Zeker, sommigen van ons hebben een baan buitenshuis. Dat komt zeker met positieve en negatieve punten. Het huis kunnen verlaten, me kunnen concentreren op werktaken en gesprekken met volwassenen kunnen voeren, was iets dat ik voor kinderen als vanzelfsprekend beschouwde. De mogelijkheid om thuis te blijven, in mijn zweet te spelen, met mijn kind te spelen, is daarentegen ook een luxe waarvan ik weet dat veel moeders ernaar verlangen. Bij elk van die situaties komen echter vergelijkbare problemen. Onze kinderen de hele dag missen, tijd vrij moeten maken van het werk om kinderen naar de dokter te brengen, de eentonigheid van het voor de 853e keer zingen van "The Wheels on the Bus" voor de middag, of de stress van het vinden van genoeg activiteiten om je peuter te houden vermaakt. Het is allemaal moeilijk. En het is allemaal prachtig. Dus, op deze dag om werkende moeders te vieren, moedig ik iedereen aan om te onthouden dat we allemaal aan het werk zijn, of het nu binnen of buiten het huis is. We doen allemaal ons best. En ons beste is goed genoeg.