Dankbaar voor mijn hond

Ik ben dol op dieren sinds ik een kind was. De eerste 10 jaar van mijn leven was ik vastbesloten om zoöloog te worden. En ook al heb ik uiteindelijk een ander carrièrepad gekozen, mijn liefde voor dieren is nooit gewankeld. Mijn grootste liefde is voor honden sinds ik ermee ben opgegroeid sinds de adolescentie. Van mijn grootouders tot de kleinkinderen, we hebben altijd honden in de familie gehad. Ik lach nog steeds als ik me herinner dat mijn oma stiekem hapjes eten naar de honden onder de tafel bracht, denkend dat niemand het merkte. Ik heb het geluk een gezin te hebben vol hondenliefhebbers, die allemaal al generaties lang honden verwennen.

Honden kunnen ons zoveel prachtige dingen over het leven leren, en elke hond heeft zijn eigen lessen voor ons. Geen twee hondenpersoonlijkheden zijn hetzelfde en onze band met hen ook niet. Onze meest recente hond heette Titan en hij was een Duitse herder van 90 pond. En hoewel hij in juli 2022 onverwacht is overleden aan plotselinge en acute gezondheidsproblemen, gaat er geen dag voorbij dat ik niet denk aan hoe dankbaar ik ben dat ik hem in mijn leven heb gehad en voor alle lessen die hij me heeft geleerd .

Ik ben Titan om vele redenen dankbaar, maar om er maar een paar te noemen...

We hadden een onmiskenbare band. Hij kon gemakkelijk registreren of mijn man of ik een slechte dag hadden of zich ziek voelden, en hij bracht ons zijn favoriete piepspeeltje (want als hij er zo blij van werd, zou het ons ook moeten opvrolijken!). Titan bood zo'n gezelschap, vooral omdat ik vanuit huis werk en mijn man niet. Hij maakte niet alleen thuiswerken minder eenzaam; hij maakte het ook zo leuk. Hij zou me door het huis volgen en was altijd in de buurt voor een knuffel. Op onze vrije dagen nam ik hem overal mee naartoe waar honden waren toegestaan ​​(ja, zelfs Ulta!). We zouden op buitenavonturen gaan, wandelen in het park en zelfs boodschappen doen. We reden door de drive-thru van Starbucks voor ijskoffie en pupiccino's, en hij staarde de barista strak aan tot hij zijn kopje kreeg, wat iedereen aan het lachen maakte. Hij heeft zoveel vreugde in mijn leven gebracht!

Zorgen voor Titan gaf me ook een enorm doel. Als een kindvrije door keuze vrouw, is de zorg voor honden waar veel van mijn liefde, aandacht en verzorgende energie naartoe gaat. Ik behandel mijn honden als mijn kinderen, en ik beschouw ze altijd als mijn vachtbaby's. En aangezien Titan behoorlijk intelligent was en een zeer gedreven ras, had hij veel training, aandacht en activiteit nodig, en het deed me zoveel plezier om dat voor hem te verzorgen. Hem verwennen en voor hem zorgen was een centraal onderdeel van mijn leven, maar ik deed het graag omdat ik zoveel van hem hield.

Titan hield me actief, aanwezig en speels. Hij leerde me dat tijd nooit verloren gaat door langzaam te lopen en urenlang in het park rond te hangen. Ik ben altijd een to-do-list geweest en Titan zorgde ervoor dat ik langzamer ging lopen en aanwezig was. We wandelden en speelden elke dag urenlang. Thuis speelden we verstoppertje, puzzelen en touwtrekken. Buiten dwaalden we eeuwenlang door de buurt of een park, zaten onder bomen om eekhoorns te kijken en te lezen en te ontspannen. Titan leerde me aanwezig te zijn, te vertragen, meer te spelen en dat ik niet altijd productief hoefde te zijn. Ik hou er nog steeds van om meerdere keren per dag te wandelen en het is een vast onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden.

In ruil daarvoor zorgde Titan heel veel voor mijn man en mij. Hij toonde zijn liefde door ons altijd dichtbij te houden, vooral tijdens buitenavonturen; hij screende iedereen bij de voordeur voor onze veiligheid; en hij was dolgelukkig toen we thuiskwamen (ook al was het maar een paar minuten nadat we de post hadden ontvangen). Ik verwen mijn honden en zal anderen blijven aanmoedigen hetzelfde te doen. Titan had misschien niet in elke kamer een Tempur-Pedic-bed nodig, wekelijkse uitstapjes naar de dierenwinkel of georganiseerde speeldata, maar hij verdiende het. En hoewel hij er misschien niet meer is, kijk ik ernaar uit om hem te eren door al mijn toekomstige honden die ik nog moet ontmoeten te verwennen.