Brain Injury Awareness Month – Hoop benadrukken

De Brain Injury Awareness Month wordt elk jaar in maart gehouden om het bewustzijn te vergroten over traumatisch hersenletsel (TBI), de impact ervan op individuen en gemeenschappen, en het belang van preventie, erkenning en ondersteuning voor de getroffenen. Deze bewustmakingsmaand heeft tot doel begrip, empathie en proactieve inspanningen te bevorderen om de resultaten te verbeteren voor personen die getroffen zijn door hersenletsel.

Het is 10 jaar geleden sinds ik een traumatisch hersenletsel heb opgelopen. De verrassende realiteit van een traumatisch hersenletsel hield mij in een angst die mij geïsoleerd hield van de mogelijkheid om beter te worden. Op voorstel van mijn neuroloog, die mijn nederlaag op het gebied van de cognitieve stoornissen en de beperkingen van de westerse geneeskunde bij het aanpakken ervan inzag, begon ik activiteiten te onderzoeken waarvan bekend is dat ze cognitieve vaardigheden stimuleren, zoals meditatie en kunst. Sindsdien heb ik een sterke en consistente meditatiepraktijk ontwikkeld en schilder en doe ik regelmatig andere beeldende kunst. Door persoonlijke ervaring ben ik met eigen ogen getuige geweest van de onmetelijke voordelen van beide activiteiten.

Bewijs uit meditatieonderzoek geeft aan dat meditatie het potentieel heeft om hersencircuits te hervormen, wat resulteert in positieve effecten, niet alleen op de mentale en hersengezondheid, maar ook op het algehele welzijn van het lichaam. Het idee om met meditatie te beginnen leek aanvankelijk ontmoedigend. Hoe kan ik een tijdje stil en stil zitten? Ik begon met drie minuten en tien jaar later is het een dagelijkse praktijk geworden die ik met anderen deel. Dankzij meditatie kan ik op een hoger niveau opereren dan voorheen mogelijk werd geacht, ondanks de impact op bepaalde delen van mijn hersenen.

Bovendien herstelde ik mijn smaak- en reukzin, die beide beïnvloed waren door de blessure. Mijn neuroloog was er zeker van dat het onwaarschijnlijk was dat dit zou gebeuren, aangezien ik al een jaar lang niet meer bij mijn zintuigen was. Hoewel ze niet zo scherp zijn als ze ooit waren, zijn beide zintuigen teruggekeerd.

Ik heb mezelf nooit als een kunstenaar beschouwd, dus ik was geïntimideerd als er kunst werd voorgesteld. Net als bij meditatie begon ik langzaam. Ik maakte een collage en ontdekte dat de simpele handeling van het creëren een verlangen opwekte om verder te gaan in andere kunstvormen. Kunst heeft mij enorm veel vreugde en vervulling gebracht. De neurowetenschappen hebben een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek gedaan naar positieve emoties en hersencircuits. Neuroplasticiteit verwijst naar de maakbaarheid van de hersenen en het vermogen om door ervaring te veranderen. Als resultaat van de positieve emoties die kunst opwekt, zijn mijn hersenen flexibeler en aanpasbaarder geworden. Door kunst te maken, heb ik functies van de beschadigde gebieden in mijn hersenen naar onbeschadigde gebieden verplaatst. Dit heet functionele plasticiteit. Door kunstvaardigheden te verwerven, heb ik de fysieke structuur van mijn hersenen effectief veranderd door te leren, een fenomeen dat bekend staat als structurele plasticiteit.

Het belangrijkste resultaat van het feit dat ik buiten de grenzen van de westerse geneeskunde moest gaan om mijn hersenen te genezen, is de openheid en vasthoudendheid die ik heb verworven. Vóór de TBI was ik erg verbonden met de westerse geneeskunde. Ik wilde echt een snelle oplossing. Ik smeekte de westerse geneeskunde om mij iets te geven waardoor ik beter zou worden, maar ik werd gedwongen andere technieken toe te passen die tijd vergen. Ik was een scepticus als het ging om de kracht van meditatie. Ik wist dat het rustgevend kon zijn, maar hoe kon het mijn hersenen herstellen? Toen er kunst werd voorgesteld, was mijn onmiddellijke reactie dat ik geen kunstenaar ben. Mijn beide vooroordelen zijn onjuist gebleken. Door vasthoudendheid en ruimdenkendheid heb ik geleerd dat veel modaliteiten de gezondheid van mijn hersenen en algeheel welzijn kunnen verbeteren.

Naarmate ik ouder word, heb ik steeds meer vertrouwen in mijn toekomst en de gezondheid van mijn hersenen. Ik heb mezelf laten zien dat ik, door de technieken en gewoonten die ik heb ontwikkeld, enige invloed heb op de manier waarop mijn hersenen in elkaar zitten; Ik leg mij niet neer bij de gevolgen van het ouder worden. Ik hoop dat mijn genezingspad bemoedigend is, en daarom ben ik diep toegewijd om mijn passies voor meditatie en kunst met iedereen te delen.

Neurowetenschappen onthult de geheimen van de voordelen van meditatie | Wetenschappelijke Amerikaan

Neuroplasticiteit: hoe ervaring de hersenen verandert (verywellmind.com)